Hoe kan Brugge zijn imago van kijkstad afwerpen? In het boek Brugge Gedraaid ontwikkelen 14 Bruggelingen een tegendraadse visie die de spruitjesgeur moet verdrijven.

Veertien Bruggelingen buigen zich in het boek Brugge Gedraaid boven de prangende vraag of Brugge méér kan zijn dan een ingeslapen provincienest. Het ene plan is nog stouter dan het andere. De initiatiefnemer van het project is Randall Lesaffer, hoogleraar rechtsgeschiedenis aan de Universiteit van Tilburg en ondervoorzitter van het Regionaal Sociaaleconomisch Overlegcomité. Hij vindt het hoog tijd dat er nagedacht wordt over de toekomst van Brugge voor de volgende generatie. ‘De laatste grote economische projecten dateren uit de tijd van Pierre Vandamme, nog vóór de fusie van 1976!’ aldus Lesaffer. ‘Die burgemeester wees toen al op het belang van het toerisme en de ontsluiting van de Zeebrugse haven.’

De daaropvolgende burgemeesters hebben vooral geijverd voor de leefbaarheid van de Brugse binnenstad via een structuurplan (Michel Van Maele), een verkeerscirculatieplan (Frank Van Acker) en een mobiliteitsplan (Patrick Moenaert). Maar als Brugge zich economisch wil wapenen voor de toekomst, is er meer nodig. Het is veelbetekenend dat de meeste banken hun provinciale zetels uit Brugge hebben weggehaald. Voormalig havenvoorzitter Fernand Traen legt de vinger op de wonde: ‘Naast de haven is het toerisme de enige motor voor de regio. Tegen 2100 zal Brugge vijf keer meer toeristen over de vloer krijgen. Onze infrastructuur moet voorbereid zijn op de komst van Chinezen en Indiërs. De huidige hotelstop is idioot en de Bruggelingen die zich tegen het toerisme verzetten, zijn dwazen.’

De voormalige cultuurschepen pleit ervoor om het hele centrum toeristisch te ontginnen. Nu wordt het massatoerisme gekanaliseerd in de gouden driehoek tussen het Minnewater, de Markt en de Burg. Traen wil alle reien openstellen voor rondvaarten en toeristen vanuit de Dampoort Brugge laten binnenvaren, zoals de handelaars eeuwenlang deden. Hij stelt zelfs voor om, naar het voorbeeld van Dresden, monumenten als de Sint-Donaaskathedraal en de middeleeuwse Waterhalle te reconstrueren.

De geograaf Jeroen Bryon, daarentegen, wil dat de Bruggelingen de publieke ruimte op het toeristisch bezettingsleger heroveren middels keuvelhoekjes en de creatie van docklands: een stadsontwikkelingsproject in de achterhaven. Volksfiguur Alex Calmeyn wil van het Lappersfortbos dan weer een openluchtmuseum vol ecokunst maken.

Mobiliteit is in Brugge hét zorgenkind, temeer omdat de komst van de rederij Maersk een miljoen extra containers van en naar Zeebrugge betekent. Gemeenteraadslid Hans Gevaert (onafhankelijke in de gemeenteraad) droomt van een grote ring rond Brugge, een bovengrondse metro, een luchthaven op de vlakte van de Raan en zelfs een kanaal in de bedding van de huidige expresweg, met eronder een autoweg. Schepen van Openbare werken Jean Vanden Bilcke noemt de gebrekkige ontsluiting van Zeebrugge een economische oorlogssituatie waaraan een einde moet worden gemaakt via een marshallplan.

‘BRUGGE GEDRAAID – IDEEëN OVER DE TOEKOMST VAN BRUGGE EN DE BRUGGELINGEN’. DIE KEURE, BRUGGE, 184 BLZ., 29 EURO.

Stefan Vankerkhoven