‘Laatstejaarsreizen? Deze vlieger gaat niet meer op’

‘Zijn schoolreizen met het vliegtuig nog wel van deze tijd?’, vraagt een leerling uit het laatste jaar van het middelbaar onderwijs zich af.

Ik zit in het 6^e middelbaar, en zoals elk jaar krijgen de laatstejaars de kans om in de Paasvakantie op eindreis te gaan. Eindreizen zijn de traditionele en vrijblijvende reizen die de school organiseert als bekroning van onze secundaire loopbaan. Vol goesting in een prachtige reis ging ik in het begin van dit jaar naar het infomoment en vol verontwaardiging kwam ik weer buiten.

In onze school zijn er dit jaar een vierhonderdtal 6^e-jaars, aan wie er zeven verschillende reizen aangeboden worden. Griekenland, Malta of Bulgarije, de 6^e-jaars veroveren heel (Zuid-) Europa. Het zijn stuk voor stuk mooie, goed gevulde en aantrekkelijke reizen. Maar, vijf van de zeven reizen vertrekken met het vliegtuig. Luxemburg is een buitenbeentje, want het transport tijdens deze stapvakantie verloopt per trein. Voor de reis naar Barcelona werd er (gelukkig) voor de bus gekozen.

Onze eindreizen zijn niet de enige tripjes met het vliegtuig. Op vrij grote schaal worden er vanuit de school ook uitwisselingen naar Portugal, Zuid-Afrika of China, bouwkampen in Senegal en conferenties in Polen of Slovenië georganiseerd.  Een vlucht naar Griekenland heen en terug bijvoorbeeld betekent een uitstoot van 0,5ton CO₂ per persoon, en een reisje naar Zuid-Afrika 3,5 ton per persoon. Maar volgens het klimaatakkoord van Parijs mag de gemiddelde Belg slechts 2 ton CO₂ uitstoten tegen 2050. In de strijd tegen de klimaatcrisis zijn schooluitstapjes zoals deze dus totaal onverantwoord, wetend dat er makkelijke alternatieven zijn.

Een eindreis is vooral een week om te genieten van het samenzijn en plezier maken met vrienden. Ook bijzondere cultuur en prachtige natuur maken zo’n reis onvergetelijk. Maar plezier, cultuur en natuur zijn niet alleen op vliegafstand te vinden. Een eindreis naar Noord-Italië, Zuid-Frankrijk, Tsjechië of Barcelona kan al even leuk zijn, en deze bestemmingen zijn ten minste vlot op een ecologische(re) manier te bereiken. Niet alleen per bus, wat de makkelijkste oplossing is, maar ook per trein zijn veel Europese bestemmingen goed bereikbaar.

Een school hoort zijn leerlingen voor te bereiden op de toekomst. En als deze toekomst enorm beïnvloed of zelfs bepaald wordt door de klimaatverandering, vind ik dat het ook de verantwoordelijkheid van een school is om zijn studenten te tonen hoe er op een duurzame manier geleefd – en dus ook gereisd – kan worden. Daarom deze oproep aan alle directeurs en andere verantwoordelijken van middelbare scholen om hun eindreizen te herbekijken, de vliegreizen te schrappen en te vervangen door duurzamere alternatieven, want anno 2024 gaat deze vlieger echt niet meer op.

Seppe C. is 17 jaar en gaat naar school in Dendermonde.