Jim Webb, een gewezen minister van de Zeemacht onder Republikein Ronald Reagan en een gewezen Democratische senator, wil president worden. Hij begint een campagne die zich richt op oorlogstegenstanders en arbeiders.
Jim Webb was een van de eersten die publiek verkondigde dat hij dacht aan een presidentskandidatuur. Hij wordt een van de lateren om een kandidatuur bekend te maken. De aarzeling is begrijpelijk. “Ik weet hoe de kansen liggen”, schrijft hij in de e-mail waarmee hij zijn kandidatuur officieel maakte, “in het bijzonder in het huidig politiek klimaat waar billijk debat zo vaak wordt verdronken in grote sommen geld”. Hij heeft weinig geld en niet veel kans op de Democratische nominatie.
Webb, op zijn 69ste zelf een veteraan van de Vietnamoorlog, heeft een wat vreemde politieke carrière doorgemaakt. Hij was Republikein toen hij minister van de Zeemacht werd onder president Ronald Reagan. Hij werd vervolgens een conservatief Democratisch senator, verkozen in de staat Virginia. Hij vond dat hij te weinig gedaan kon krijgen in Washington en zocht geen herverkiezing.
Hij is een vreemde combinatie van links (naar Amerikaanse normen) en rechts. Hij hoopt een segment van kiezers aan te spreken dat de anderen laten liggen.
Oorlog in Irak
Hij heeft als senator systematisch tegen de oorlog in Irak gestemd, was ook tegen de interventie van toenmalig minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton in Libië. Hillary was in beide gevallen (in eerste instantie) voor militair optreden. Op dat punt hoopt hij haar in de voorronden van de presidentsverkiezingen het vuur aan de schenen te leggen.
In de voorbije tussentijdse verkiezing, in november 2014, scoorden de Democraten slecht bij laagopgeleide, witte kiezers – bij blanke arbeiders. En dat lijkt tot dusver ook op te gaan voor presidentskandidaat Hillary. Webb deed het in het verleden vrij goed bij die groep, met onder meer zijn standpunt tegen quota en speciale maatregelen voor zwarten. Misschien passen ook zijn uitspraken ter verdediging van de confederale vlag in zijn strategie om die arbeiders aan te trekken. “Ze (de vlag, red.) hoort niet gebruikt te worden als een politiek symbool dat ons verdeelt”, zei hij vorige week. “Ze moet ons doen herinneren dat aan beide zijden in die oorlog eerbare Amerikanen vochten, inclusief slaveneigenaars in het Unionistische (noordelijke) leger uit staten als Missouri, Kentucky, Maryland en Delaware, en vele niet-slaafhouders uit het zuiden”.
Amerikaanse presidentsverkiezingen 2016
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier