Terwijl de federale meerderheidspartijen ruziën over de uitbreiding van euthanasie naar minderjarigen, heerst er bij de artsen onvrede over de huidige wet.
De uitvoering van euthanasie wordt te vaak doorgeschoven naar de zogenaamde Leif-artsen, de artsen die andere dokters bijstaan bij euthanasie. Die laatsten zijn dan ook overbevraagd.
Op 20.000 artsen in Vlaanderen volgden er 400 een Leif-opleiding (Leif staat voor Levenseinde InformatieForum). Maar in sommige regio’s zijn er amper Leif-artsen zodat zij wekelijks opgeroepen worden en zich ver moeten verplaatsen.
Bovendien worden ze niet betaald. “In 2010 is een kb uitgevaardigd dat de terugbetaling zou regelen, maar de uitvoering blijft uit. Dat is hallucinant, want er gaat heel wat werk en energie in zo’n tweede consult. Je wordt bij een situatie geroepen die je niet kent. Het kost snel een uur of drie, vier om die goed in te schatten”, zegt professor palliatieve geneeskunde en levenseindespecialist Wim Distelmans (VUB) in De Standaard.
Nederland voorziet voor het advies van een tweede arts in een terugbetaling van 330 euro. “Dat is billijk”, vindt Distelmans. “Maar in België is er dus niets. Er is ook geen ondersteuning voor het Levenseinde Informatieforum, een privé-initiatief dat als enige de tweede artsen ondersteunt.”
Distelmans betreurt ook dat levenseindezorg aan de meeste faculteiten geneeskunde niet onderwezen wordt. (Belga/TE)
