Is er een Industrieel Ingenieur Verpakkingstechnologie in de zaal?

In 1995 startte het Departement IWT van de Hogeschool Limburg een opleiding, uniek in België: Industrieel Ingenieur Verpakking & Conditionering. Vier jaar later verhuisde de opleiding naar de nagelnieuwe campus in Diepenbeek. Het Verpakkingscentrum opende zijn deuren.

De opleiding draait om twee assen: verpakking en conditionering. Eerst denk je na over welk goed je moet verpakken en welk middel daarvoor het meest geschikt is. Hoe werken bijvoorbeeld bepaalde vloeistoffen en karton samen? Je leert ook rekening te houden met de hele keten. Want eenmaal het product verpakt is, moet je het nog kunnen stapelen, verspreiden en makkelijk opnieuw uitpakken.

Opleidingshoofd Dirk Franco verduidelijkt: ‘Een lange glazen fles maken kan, maar je krijgt er daardoor misschien minder gestapeld, waardoor de distributie verandert en de logistiek zich moet aanpassen. In deze opleiding belonen we de creativiteit, maar ook het doorzicht in de gevolgen van de creatieve ingevingen.’

Jongens en Wetenschap, met klemtoon op jongens? ‘Klopt niet’, zegt doctoraatstudente Marjoleine Drieskens: ‘Op de eerste dag van het academiejaar vroeg ik me af waar ik terechtgekomen was. Er waren extra weinig meisjes die voor industrieel ingenieur gingen studeren. Ik vond het ook allemaal erg technisch, maar dat ging vlug voorbij. Nu zijn er al meer meisjes die deze richting volgen.’

Dirk Franco beweert dat deze opleiding heel wat mensen kan boeien: ‘De opleiding is heel breed, zodat de student zich kan specialiseren binnen de specialisatie. Als iemand geïnteresseerd is in de scheikundige kant van de opleiding, dan kan de stage rond lijmen, inkten en bedrukkingstechnieken draaien. Anderen kiezen dan weer voor wetgeving. Belangrijkst is dat de studenten een beetje eigenzinnig zijn en niet op de stroom van de grootste gemene deler willen meedrijven.’

Verpakkingswetenschap is volgens Franco trouwens echt nodig: ‘Vroeger behandelde de industrie het fenomeen verpakking stiefmoederlijk. Ze gingen erg onzorgvuldig met de materie om. Maar nu de nieuwe wetgeving bepaalt dat “De Vervuiler Betaalt”, werd de verpakking een economisch meetgetal. Bedrijven moeten altijd maar economischer en milieubewuster met hun producten en dus met hun verpakkingen omgaan. De industriëlen met wie het Verpakkingscentrum samenwerkt, begrijpen niet dat wij maar zo weinig studenten rekruteren. Terwijl ze toch zo nodig zijn.’