De besparingen treffen het onderwijs midscheeps, maar volgens Bram Roelant zullen de studenten dat niet zomaar slikken: ‘Deze generatie is de mondigste ooit.’
Zitten er niet te veel ’toeristen’ op de universiteitsbanken? Mij lijkt het dat we veel middelen spenderen aan mensen die ‘niet geschikt’ zijn voor universitair onderwijs. (Cor Bellanger, De Haan)
BRAM ROELANT: In Vlaanderen gaan we uit van de redenering dat iedereen die een diploma middelbaar onderwijs behaalt, in staat moet zijn om universitaire studies met succes af te ronden. Als blijkt dat dat niet zo is, dan moet je de oplossing vroeger in de studieloopbaan gaan zoeken. Maar ‘niet geschikt’ is uiteindelijk zelden het probleem. Vaak zijn ze niet in de juiste studierichting terechtgekomen. Er wordt niet goed georiënteerd. Voor een achttienjarige blijft het zeer moeilijk om in te schatten waar hij het best op zijn plaats zit.
Hebben de politici die over onderwijs beslissen wel voldoende voeling met de praktijk van het onderwijs? (Marleen Van Kerckhoven, Herselt)
ROELANT: Dat is een moeilijke vraag, want ‘het’ onderwijs is zeer breed. Alles kennen, van de kleuterklas tot de master-na-master, kan niemand, ook politici niet, maar ik hoop dat hun entourage hen goed informeert. Wil dat zeggen dat elke beslissing de perfecte is en naadloos aansluit op wat in het werkveld nodig is? Nee, zegt onze ervaring, en het pijnlijke is dat de beleidsmakers dat zelf goed beseffen. We zitten in een klimaat waarin financiële overwegingen het altijd halen. Kwaliteit, redeneren in functie van wat goed is voor de mensen, zit in de verdrukking. Het resultaat is een beleid dat de compromissen aaneenrijgt en waar niemand enthousiast over is.
De huidige generatie beleidsmakers is de toekomst van iedereen aan het ondermijnen. Waarom revolteert de jeugd niet? (Willy Hillen)
ROELANT: Die politieke mening is voor rekening van de vraagsteller. Niet alle studenten zijn het daarmee eens. Van iemand die niet vindt dat het beleid zijn toekomst hypothekeert, kun je ook niet verwachten dat hij op straat komt. Er wordt wel vaker gezegd dat de studenten van nu zomaar over zich heen laten lopen, maar is dat wel zo? Mijn indruk is dat de huidige generatie studenten net de mondigste ooit is. Ze weten zeer goed wat ze willen en vinden beter dan vroeger de kanalen om hun standpunten door te drukken. Op straat komen kan daarvoor een nuttig instrument zijn, maar de studenten kennen andere manieren om te wegen op het debat. Dat ze minder sociaal betrokken zouden zijn dan vroeger, zou men moeten onderzoeken, maar zelf geloof ik dat niet.
Vraag van de week
Sommige ouders strijken een studiebeurs op omdat ze met hun boekhouding knoeien, terwijl er ook armlastige eenoudergezinnen zijn die geen beurs kunnen krijgen. Zouden we niet beter het systeem van de studietoelagen herzien in plaats van te protesteren tegen de verhoging van het inschrijvingsgeld? (Kimberly Devriendt, Gent)
ROELANT: Wij kennen de verhalen van de onterechte studiebeurzen en jammer genoeg moet ik bevestigen dat ze kloppen. De VVS werkt aan een voorstel om het systeem van de studietoelagen te herzien. Maar het grote probleem is: hoe strikter je de regels formuleert, hoe groter het risico dat de groep die niet zonder een studiebeurs kan, uit de boot valt. Diezelfde groep krijgt nu al langs alle kanten klappen, want de verhoging van het inschrijvingsgeld is maar één aspect. Binnen de sociale voorzieningen wordt de hakbijl bovengehaald. Wie met moeite rondkomt, wordt bijzonder hard geraakt.
De spaarrente zat al op bodemkoers, maar moet u binnenkort ook nog betalen om te mogen sparen? Stel uw vragen aan Kristof De Paepe, directeur van de financiële consumentenwebsite spaargids.be.
Mail uw vragen naar mijnvraag@knack.be en maak kans op twee filmtickets.
Jef Van Baelen
