Waarom komt diversiteit zo weinig aan bod op de podia van de 11 julivieringen (en negen andere vragen bij de Vlaamse feestdag)

‘De Vlaamse feestdag oriënteren en organiseren als een dag van reflectie: waar wachten we op?’, vraagt Johan Velghe, woordvoerder van Vlinks, aan de vooravond van 11 juli.

Bart De Wever hield op de verkiezingsavond van 26 mei voor dat 43 procent van de kiezers in Vlaanderen Vlaams-nationalistisch stemden.

Die pleister op de verkiezingsnederlaag van de grootste partij laat uitschijnen dat de Vlaamse beweging verengt tot N-VA en Vlaams Belang en harde migratiediscours. Meer, het reduceert alles tot een C- of een O-woord, of luister naar mijn woorden en zie niet naar mijn daden tijdens de voorbije regeringsjaren. De emancipatorische Vlaamse beweging isoleerde nimmer het soevereiniteitsstreven van direct voel- en zichtbare maatschappelijke aspecten, zoals armoedebestrijding, kansenrijk onderwijs, cultuurbeleving, gelijkwaardigheid van en voor iedereen, beleidsbetrokkenheid,… De praktijk en de verkiezingsprogramma’s tonen en toonden het fileren en wegsnijden aan van alle verdere basiselementen van de Vlaamse ontvoogdingsstrijd: emancipatie van de zwakkeren in de samenleving, herverdeling en solidariteit, pacifisme en bovenal gelijkwaardigheid en rechtvaardigheid voor allen en iedereen in Vlaanderen en internationaal.

Vlaamse ontvoogding is een één en ondeelbaar pakket. Sociaalflaminganten herkennen zich niet in het 43 procent rechtse discours dat de Vlaamse Leeuw drie van zijn vier poten ontrukt. Die amputatie is niet eens een operatief ingrijpen, laat staan dat het onder verdoving gebeurt. Het is pure verminking.

Over een glazen bol hoeven we niet te beschikken om te voorspellen dat de komende 11 julivieringen geen mobilisatie van 43 procent van de Vlamingen zal bereiken. Waarom? Na het lezen van Alice Nahons ’t Is goed in ’t eigen hart te kijken… mag u de antwoorden als huistaak formuleren. Tien vragen:

1. Waarom is voor 11 julivieringen (waar enige vorm en ruimte voor maatschappelijke reflectie aanwezig is) in vele dorpen en steden de belangstelling zo gering?

2. 102 jaar geleden werden aan het IJzerfront Vlaamsgezinde betogingen gehouden uit sympathie met de Russische soldatensovjets, duizenden kilometers verderop. De opstand richtte zich tegen het verderzetten van de oorlog. Eén voorbeeld van de vele, waarbij Vlamingen de kant van de verdrukten kozen. De initiële Vlaamse ontvoogdingsstrijd was er één van rebelsheid, authenticiteit, pacifisme en van acties waarbij de samenleving van onderuit opgebouwd werd. Hoeveel rest hiervan vandaag?

3. We hebben de strijd ogenschijnlijk gewonnen, ondanks plompe en venijnige tegenwerking tot op de dag van vandaag, zoals in Brusselse ziekenhuizen en politiediensten, in de Vlaamse Rand en bij de alom aanwezige ongegeneerde verengelsing. Vergeten we niet de tegenstellingen die ons vandaag meer dan ooit zuur opbreken, zoals het niet versmelten van de Vlaamse culturele en politieke ontvoogding en de sociale strijd. Dat gebeurde wel in Schotland, Catalonië, Corsica, Baskenland,..

Het bewustzijn over het belang van de Vlaamse ontvoogding is tanend. We beseffen het niet, of onvoldoende dat we dat bovendien geweldloos gerealiseerd hebben. We kenden geen burgeroorlog, zoals in Ierland, Baskenland of in Palestina. We stonden er ooit dichtbij tijdens de bezetting en de repressie. Toen kregen we een voorsmaakje van waar haat tussen buren kan toe leiden. De vraag is: gaan we de strijd voor een hoopvolle toekomst winnen door angst te zaaien, door boze mantra’s, door uitsluiting en segregatie?

4. Waarom komt de inclusieve samenleving in al haar geledingen en diversiteit zo weinig aan bod op de honderden podia van de 11 julivieringen?

5. Niets kan of mag ons beletten de democratische discussie over maximale autonomie voort te zetten, net zoals over onze maatschappelijke zelforganisatie. Sleur, sleet, zelfgenoegzame passiviteit van de burger, nepnieuws en slogans van de dag zijn de doodgravers van de veelspraak eigen aan ware democratie. De Vlaamse feestdag oriënteren en organiseren als een dag van reflectie: waar wachten we op?

6. Feiten kan je niet beschouwen als een zoveelste mening naast vele andere. Feiten zijn onmiskenbaar, koppig en niet vrijblijvend. Je kunt ze niet betwisten alsof het over een vrije opinie gaat. Feiten zijn heilig, meningen zijn vrij. Waarom worden wij in dit gezegend Vlaanderen geregeerd door meningen en niet door de cijfers van de uitsluiting door armoede?

7. Een bevolking die twee- tot driemaal jaarlijks op vakantie gaat – het is iedereen gegund – kan de sociale zekerheid een duurzame toekomst garanderen. Voeg daar nog een normale taksheffing aan toe op die aanslagplichtigen die een maximale belastingoptimalisatie aanwenden.

Een indringende vraag is of u het denkbaar acht dat een soeverein Vlaanderen een beschaafde omgang met onze zwakkere medeburgers aantast?

8. De Vlaamse ontvoogdingsstrijd die ertoe leidde dat we 11 juli vieren, steunde bij aanzet op die basiscomponenten zoals in de aanhef hierboven opgesomd. Welke componenten wil jij vandaag toevoegen aan het basispakket van de Vlaamse beweging? Ik geef een voorzet: klimaat- en ecologisch bewustzijn, burgerdemocratie in plaats van particratie,…

9. Wij hebben onze rechten opgeëist in naam van culturele diversiteit. We hadden en hebben gelijk. We haalden ook (grotendeels) ons gelijk. Waarom is het dan zo moeilijk dit recht op diversiteit tot groepen medeburgers uit te breiden en hen op die manier uit te nodigen mee te werken aan een toekomstgerichte en hoopvolle samenleving waarin Vlaming is wie hier woont, werkt en zijn kinderen groot brengt?

10. Dat er akelige vormen van extremisme opduiken zou juist een stimulans dienen te zijn om integratie en samenwerking krachtig te stimuleren in plaats van vermijden of onmogelijk te maken. Wat is vandaag belangrijker? Of aandacht besteden aan luxeproblemen van diegenen die maar niet genoeg belastingen kunnen ontwijken of door stevige begeleiding en transparante onderlinge afspraken aan dat warme, inclusieve Vlaanderen te werken? Niet voor 43 procent, maar voor de volle 100 procent.