Een veroordeling van de Vlaamse overheid voor het discrimineren van dove leerlingen kan verstrekkende gevolgen hebben.
Het hof van beroep in Gent vindt dat de Vlaamse overheid in gewone scholen veel te weinig gebarentolken inschakelt voor dove leerlingen en zo hun kansen om door te stromen naar het hoger onderwijs of de arbeidsmarkt beknot. Het Gentse arrest is niet alleen een mijlpaal voor kinderen en jongeren met een auditieve stoornis, maar mogelijk ook voor andere leerlingen met een handicap of beperking.
In maart 2009 trokken vier ouderparen naar de rechter met een klacht over een manifest gebrek aan ondersteuning van hun dove kinderen door gebarentolken. De kinderen volgden les in een gewone school, maar konden nauwelijks een derde van de tijd op een normale manier aan de lessen deelnemen. De Vlaamse minister van Onderwijs – toen Frank Vandenbroucke (SP.A) – zei dat hij wel wilde maar niet kon omdat er niet genoeg tolken zouden zijn. Dat argument maakte in eerste aanleg geen indruk. De rechter vond dat de Vlaamse overheid zich bezondigde aan discriminatie, ook omdat een decreet van 2008 over gelijke kansen en behandeling zowel de publieke als de privésector verplicht om ‘redelijke aanpassingen’ te treffen voor personen met een handicap. De rechter stipuleerde dat dove leerlingen gedurende minstens 70 procent van de lestijd recht hebben op ondersteuning met gebarentaal.
Leren van Nederland
Het Gentse hof van beroep heeft nu ook het verweer van de Vlaamse overheid tegen die eerste veroordeling verworpen. Volgens het arrest heeft de Vlaamse minister van Onderwijs – nu is dat Pascal Smet (SP.A) – een voorbeeldfunctie en kan hij wat leren van het Nederlandse systeem (100 procent van de lestijd is er een gebarentolk). Cijfers van de onderwijsadministratie zelf spreken ook tegen dat er te weinig gebarentolken zijn. Het is daarentegen de werkregeling in het onderwijs (te weinig toegekende uren, een opgelegd statuut van zelfstandige, veel papierwerk enzovoort) die een aangepaste ondersteuning van dove kinderen in gewone scholen in de weg staat.
Het Gentse arrest inspireert mogelijk andere ouders van kinderen met een handicap om zich te beroepen op het decreet van 2008. Dat zet extra druk op minister Smet. Hij maakte nog maar pas bekend dat de hele opzet van ‘leerzorg’ (gewoon onderwijs als het kan en buitengewoon onderwijs als dat beter is voor een kind met een handicap) op de lange baan wordt geschoven. Scholen en vakbonden willen niet mee omdat het geld voor een dergelijke omslag ontbreekt.
