Nicole de Moor (CD&V): ‘Tweedracht zaaien is al te makkelijk’

Nicole De Moor is staatssecretaris voor Asiel en Migratie (CD&V). Maar hoe is zij als mens? Om deze 20 vragen te beantwoorden, had zij 10 minuten en 27 seconden nodig.

Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?

Ik word niet snel boos, maar recent overkwam het me toch, toen een burgemeester moeilijk deed over de opvang van Syrische en Afghaanse vluchtelingen. Er werden allerlei excuses verzonnen, terwijl de opvang van Oekraïense vluchtelingen geen probleem was.

Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?

Meer luisteren, samenwerken en milder zijn voor elkaar. Tweedracht zaaien is al te makkelijk.

Wat is uw grootste prestatie?

Ik hoop over enkele jaren te kunnen zeggen: de opvoeding van mijn kinderen. Ze zijn nog maar 4 en 9, dus het werk is nog niet af.

Wat is uw grootste mislukking?

Ik beschouw elke tegenslag als een bron van inspiratie om in de toekomst wel te slagen.

Hebt u al eens overwogen om te emigreren?

Als student internationaal recht droomde ik ooit van een carrière in het buitenland. Maar de uitdagingen hier zijn minstens even boeiend.

Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?

Mijn grootmoeder hielp 30 jaar geleden migrantenvrouwen te leren lezen en schrijven, als vrijwilliger in Sint-Niklaas. Als kind ging ik soms mee en dat liet een diepe indruk na.

Doet u iets bijzonders voor het milieu?

We gebruiken al 15 jaar een deelauto, plus zo vaak mogelijk het openbaar vervoer.

Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?

Als het over mij gaat, kan ik die harde commentaren makkelijk relativeren. Maar als ze mijn kinderen allerlei lelijks toewensen, til ik er heel zwaar aan.

Praat u weleens tegen uw huisdier?

Ik heb er geen. Maar onze kantoorhond Paco breekt geregeld het ijs.

Van welke beslissing hebt u het meest spijt?

Bij belangrijke keuzes vraag ik me altijd af waarvan ik het meest spijt zou hebben: van te springen, of van dat níét te doen. Dat is ook wat me bij deze nieuwe functie heeft gebracht.

Hebt u het gevoel dat de jaren dertig terug zijn?

De economische toestand en de energiecrisis leveren een soortgelijke context op. We moeten er dus allemaal samen voor zorgen dat de jaren dertig niet terugkeren.

Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?

Het schooltoneel waar ik als 17-jarige aan deelnam. Ik was geraakt door de inhoud – we speelden Mistero Buffo van Dario Fo – maar ook door wat je als groep kunt realiseren.

Waarover zou u meer willen weten?

Hoe zal de wereld er over 30 jaar uitzien en in welke omstandigheden zullen mijn kinderen dan leven?

Hoeveel geld geeft u jaarlijks aan goede doelen?

We hebben enkele vaste opdrachten, maar we proberen ook actief ons steentje bij te dragen, met een inzamelactie voor speelgoed op het kabinet, bijvoorbeeld.

Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?

Ze nooit als vanzelfsprekend beschouwen.

Vindt u seks overschat?

Helemaal niet. Maar het is zeker niet de enige vorm van genegenheid.

Hoelang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?

Twee dagen. Ik zie hen bijna elk weekend.

Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?

Ik doe mijn best om gezond en gevarieerd te eten, maar makkelijk is dat niet: ik heb al menig dieet uitgetest. Maar mijn dagelijkse koffie laat ik niet achterwege, net zomin als een goed glas wijn in het weekend.

Zou u op de vlucht slaan als het oorlog wordt?

Absoluut, als ik daarmee mijn gezin kan beschermen. Vandaar mijn pleidooi voor een correct migratiebeleid met duidelijke regels, waarbij mensen op de vlucht voor oorlog en geweld altijd beschermd worden.

Wat hebt u geleerd in het leven?

Dat het pad soms erg kronkelig is en je op plaatsen brengt die je nooit had verwacht.