Drugs

De visie van de Antwerpse schepen Jinnih Beels (Vooruit) en criminoloog en drugsexpert Tom Decorte (UGent) op de drugsproblematiek in Vlaanderen (‘Coke kopen bij de overheid: daar moeten we naartoe’, Knack nr. 8) is kortzichtig en immoreel. We weten allemaal met wat voor verschrikkelijk bloedvergieten de productie van drugs in Zuid-Amerika en Mexico gepaard gaat. Uiteraard trekken cokesnuivers zich daar weinig of niets van aan, zolang ze hun high maar krijgen. Maar dat wil niet zeggen dat je het hun makkelijk moet maken. Als je inzet op keiharde repressie, kun je de volledige drugshandel in dit land vernietigen. Rudy Giuliani deed het in New York in de jaren negentig. Eerst als openbaar aanklager, daarna als burgemeester. Ronald Reagan deed hetzelfde in Miami in de jaren tachtig. Beide steden plukken daar nu nog steeds de vruchten van. Het kan dus wel, met wat politieke wil en moed.

Steven Crauwels, Lier

Erfgoed

Ik wil Stijn Tormans feliciteren met zijn derde kroning tot meesterverteller door de Stichting Verhalende Journalistiek. Tormans’ artikels zijn hartverwarmend. Ze zijn een lichtpunt in de dagelijkse nieuwschaos. Hij herinnert ons aan mooie mensenlevens die stilletjes uit de herinnering verdwijnen. Het is bemoedigend dat hij als journalist de teloorgang van zo veel mooie zaken aanklaagt. ‘De boom die Hiroshima overleefde, maar niet De Wever’ ( Knack nr. 7) is andermaal een rake weergave van het verdwijnen van unieke plekken. Het is triest dat we geen impact hebben op de machthebbers die telkens voor het grote gewin kiezen. Niet alleen in Antwerpen, maar in elk dorp of elke gemeente verdwijnt cultureel en industrieel erfgoed. Gebouwen die ons herinneren aan de ‘gewone mensen’ die er leefden, werkten en bijdroegen tot de faam van de streek. Ook natuurerfgoed verdwijnt in een snel tempo, zoals de Japanse notenboom in het Antwerpse Elzenveld met zijn indrukwekkende verleden dat teruggaat tot de prehistorie. De maatschappij zegt noodgedwongen ‘omakase’: ‘ik geef me over aan de chef’. Dat was ook de enige keuze toen Tormans tot de orde werd geroepen door twee inspecteurs van Rijkswaterstaat, tijdens zijn ‘illegale’ verblijf in ‘Alleen op een eiland in de Maas’ ( Knack nr. 40). ‘Laat ons een bloem’, zong Louis Neefs. Zijn nummer is meer dan ooit actueel.

Danielle Clemens, Alsemberg

Oekraïne

Al decennialang houdt politoloog Jonathan Holslag geopolitieke ontwikkelingen tegen het licht, zoals in zijn analyse over de houding van Europa tegenover Rusland (‘Charles, Ursula en Vladimir’, Knack nr. 8). Al even lang houdt Europa vast aan het idee nog iets te betekenen in de wereld. Men lijkt te vergeten dat Rusland sinds de implosie van de USSR op zoek is naar ijsvrije havens om niet langer beperkt te zijn tot de poolzeeën in het noorden of de conflictzone Japan in het oosten. Daarom is Oekraïne zo belangrijk: het land heeft toegang tot de Middellandse Zee.

De afgelopen jaren hebben Rusland en China zich steeds beter op de kaart gezet, en wordt president Joe Biden steeds zenuwachtiger. De gemiddelde Amerikaan wil geen bodybags meer zien, maar Biden trekt zich daar niks van aan. En Europa drentelt vrolijk mee in die oorlogsretoriek, tegen beter weten in. Is het uit eigenbelang dat men mee marcheert met de VS, of gewoon uit slaafse domheid?

Europa, met zijn schertsfiguren Charles Michel en Ursula von der Leyen, is het voorbeeld van de oude wereld zonder klauwen.

Is het zo merkwaardig dat totalitaire regimes zoals Rusland en China de wereld beheersen, als Europa zich bezighoudt met intern geruzie? We hebben twintig jaar gekibbeld zonder iets te doen. Zoals Holslag stelt, zouden heel wat Europese leiders maar beter hun blunders erkennen en opstappen.

Walter Witvrouwen, Hove

Vlaams Belang

Is de opkomst van Vlaams Belang schadelijk voor de democratie? In het artikel daarover (‘Veel mensen zeggen ons dat dit het moment is, en wij geloven erin’, Knack nr. 7) worden oorzaak en gevolg met elkaar verward. Het is het geklungel van de Belgische federale regering dat schadelijk is voor de democratie. Het al decennialange falen van de energiepolitiek en het pensioenbeleid, bijvoorbeeld. De oorzaak van dat geklungel is het getouwtrek tussen de diverse partijen en hun voorzitters. Een gevolg ervan is de opkomst van Vlaams Belang.

Michaël Dury

Twee zomers

De kritiek van de vooral jongere generatie op het gebrek aan schuldbesef in Twee zomers (‘Een prima reeks, maar ze deugt niet’, Knack nr. 7) staat in schril contrast met de bijna totale afwezigheid van morele geschoktheid ten aanzien van seksueel overschrijdend gedrag en racisme in de Gangreen-trilogie van Jef Geeraerts in de jaren zestig. Toen hadden we alleen aandacht voor de meesterlijke verhaalkunst van de auteur. Een verklaring voor de huidige kritiek is natuurlijk dat jongeren vandaag gevoeliger zijn voor specifiek seksueel overschrijdend gedrag dan ten tijde van Jef Geeraerts. Kunst staat niet buiten de maatschappelijke tijdgeest en kan, mag en moet vanuit alle mogelijke hoeken worden beoordeeld. De kritiek mag even vrij zijn als de kunst. Dat maakt het debat pas interessant.

Raf De Boever