Aanslag Tunis: ‘Het was vandaag een mooie dag, net als gisteren …’

De wonde die twee terroristen in naam van Islamitische Staat (IS) woensdag aan het Bardo Museum in Tunis sloegen, is nog vers. Bloed, glasscherven, kogels en rozen liggen verspreid op de scène tussen een militaire kazerne, politiekantoor en het parlement. En dan klinkt er gezang: ‘Leve Tunesië!’

Door Wided Bouchrika uit Tunis

Islamitische Staat (IS), dat bij monde van drie Tunesiërs in december met een video waarschuwde voor aanslagen tegen het ‘goddeloze’ land, eiste de aanslag aan het Bardo Museum in Tunis op. Het Tunesische ministerie van Binnenlandse Zaken maakte de namen van twee gedode terroristen bekend: Yassine Laabidi – naar verluidt bekend bij de autoriteiten – en Hatem Khachnaoui hebben de dood van volgens de laatste cijfers 20 toeristen, onder wie een Belg, op hun geweten.

Ondanks de dreigementen van de terreurbeweging, kwam de aanslag als een schok. ‘De veiligheidsagenten zaten hier gewoon op een stoeltje koffie te drinken aan de toegangspoort’, getuigt fotograaf Amine Boussoffara. Tussen het politiekantoor om de hoek en een militaire kazerne, rustig genietend van de stralende zon op de oprijlaan van het populaire museum dat de rijke geschiedenis van Tunesië herbergt. ‘Het is vandaag een mooie dag, net als gisteren …’, klinkt het.Stralend weer, maar een zwarte dag voor het land dat met een democratie uit de Arabische Lente herboren werd. ‘Ze hadden het echt op de toeristen gemunt. De autocars voor de ingang werden meteen onder vuur genomen. Mensen vluchtten naar binnen. Er waren zo’n 600 toeristen aanwezig: het is net vakantie in Tunesië en op woensdag organiseren cruises doorgaans rondleidingen in het museum. Die dag werd niet toevallig uitgekozen’, aldus Boussoffara.

Ondertussen kraken de glasscherven van de verdwenen bussen onder onze voeten. Een duizendtal mensen verenigde zich daags na de tragedie voor de toegangspoort van het Bardo Museum. Uiteindelijk eisten politici dat zij het terrein op mochten. Tussen de bloedsporen, kogels en scherven liggen nu rozen. Banners sieren de oprijlaan: ‘Onze strijd tegen het terrorisme is groot, vreedzaam en van het volk.’

‘Politie, leger, volk, iedereen verenigd. Leve Tunesië! Leve Tunesië!’, zo scanderen de mensen die voor de trappen samenkwamen. Trappen die totaal vernietigd werden bij de terreurdaad. Mensen zingen, een oude man draagt de vlag van zijn land trots als een cape. Iemand houdt een T-shirt omhoog met de afbeelding van de vermoorde linkse politicus Chokri Belaïd.

‘Het is jammer, dat de feiten gepolitiseerd worden’, zegt Boussoffara. ‘De zaken worden weer op de islamisten van Ennahda geprojecteerd. Want zij hebben zogezegd het klimaat gecreëerd voor zulke strijders.’

Er ontstaat een discussie met een collega-fotograaf over persvrijheid. ‘Journalisten worden slecht behandeld door de politie’, zegt iemand. ‘Maar dan heb je nooit als journalist onder Ben Ali (Zine el Abidine, nvdr.) gewerkt. Toen was negatieve berichtgeving over Tunesië verboden. Enkel met een camera in de hand lopen was al om problemen vragen. We zijn er enorm op vooruitgegaan’, reageert een optimistische Boussoffara.En dat is de algemene sfeer onder de Tunesiërs en enkele toeristen die zich tussen de buitenlandse pers voor het beschadigde gebouw verzamelden. ‘We houden stand’, zegt Jaouhar Hani. De man maakte de Jasmijnrevolutie vanuit de eerste rangen mee en zweept ook hier de menigte op. ‘Ik geloof in de jeugd, onze volgende generatie. Het zijn harde tijden, maar dat gaat voorbij. Zo loopt de geschiedenis.’