Talkpoeder, gels, tapes, pleisters… Welk middel het beste werkt tegen blaren, is nauwelijks onderzocht. Papieren wondverband is wel aan een opmars bezig.
Blaren lijken onnozele letsels, maar elke loper of wandelaar kan vertellen hoe ze lange tochten tot een ware martelgang kunnen maken. Bovendien hebben ze een perverse invloed op de rest van het lichaam, want om de pijn te verzachten, gaan mensen anders stappen of lopen, waardoor ze hun spieren, gewrichten en pezen abnormaal belasten. Als ze lang op die manier doorgaan, resulteert dat in 50 procent meer kans op extra overbelastingsletsels.
Blaren hebben een perverse invloed op de rest van het lichaam, want om de pijn te verzachten, gaan mensen anders stappen of lopen, waardoor ze hun spieren, gewrichten en pezen abnormaal belasten.
Met de studie van blaren valt niet veel eer te halen en dus zijn er maar weinig wetenschappers die zich er het hoofd over breken. Gelukkig gebeurt het af en toe toch, zoals het Amerikaanse groepje dat wilde achterhalen of papieren wondpleisters bescherming kunnen bieden. Hun eerste onderzoek draaide uit op een sof. Het tweede leverde hoopvolle resultaten op.
Woestijn als testterrein
De onderzoekers gingen aan de slag met een dunne papieren wondpleister zonder absorberend kussen (micropore tape). Papieren wondpleisters zijn erg dun en glijden goed. Ze reduceren de wrijvingskrachten op de huid en helpen zo blaren te voorkomen. Dat bleek uit de resultaten van de 2014 RacingThePlant-ultramarathon, die werd gelopen over 250 kilometer in woestijnen in China (Gobi), Chili (Atacama), Jordanië en Madagaskar. 128 deelnemers van de race waren bereid 1 voet preventief te laten tapen – welke werd bepaald met een muntstuk. De andere voet mochten ze verzorgen zoals ze wensten.
19 vrijwilligers stapten om diverse redenen uit het onderzoek. De overige 109 lopers ontwikkelden nog altijd blaren aan de beschermde voeten, maar ongeveer 40 procent minder. De onderzoekers maakten helaas geen vergelijking met andere preventieve behandelingen, zodat niet duidelijk is of papieren pleisters een betere preventie bieden dan andere. Maar 40 procent is een meer dan behoorlijk resultaat. Dat vonden de vrijwilligers ook, die aangaven dat ze de papieren pleisters wilden blijven gebruiken in toekomstige races.
Alleen papier?
Papieren wondpleisters hechten uitstekend, irriteren niet en laten zich makkelijk verwijderen zonder kleefresten achter te laten. Ze ademen goed, zodat de huid onder de pleister niet verweekt. Er zijn nog andere dunne huidpleisters met soortgelijke kwaliteiten, genre Hypofix, Leukkoor, Mefix, Primafix, enzovoort. Ze zijn gemaakt van kunstvezels en beschermen misschien even goed tegen blaren, maar daarover zegt dit onderzoek niets.
Het is echter niet moeilijk om het zelf te onderzoeken, ook al omdat ze zo goed als niets kosten. Rollen van 5 of 10 meter (in verschillende breedtes) zetten je slechts 5 à 10 euro achteruit. Ze hebben wel een nadeel: ze kleven slecht op een natte huid. Behalve dat zijn ze zo handig dat ze thuishoren in de eerstehulpkit van elke avontuurlijke sporter. Testen dus maar.
