Lin Anderson – Zwarte vlucht

De rituele moord op een jongere, het gebruik van zwarte magie, en de verfoeilijke mensenhandel: dat zijn de drie krachtlijnen in de nieuwe thriller van de Schotse Lin Anderson.

Lin Anderson – Zwarte vlucht
Uitgeverij: Mynx, Amsterdam 2007
Aantal pagina’s: 318
ISBN: 978-90-225-4900-1

De rituele moord op een jongere, het gebruik van zwarte magie, en de verfoeilijke mensenhandel: dat zijn de drie krachtlijnen in de nieuwe thriller van de Schotse Lin Anderson, de vijfde met forensisch deskundige Rhona MacLeod in de hoofdrol.

De te grote betrokkenheid bij het misbruik van Afrikanen is tegelijk de sterkte en de zwakte van Zwarte Vlucht. ‘Voor Naseem stond een man, zijn gezicht was spierwit geverfd. Hij hield de metalen kom schuin. Naseems adem stokte toen het warme verse bloed langs de schacht van zijn penis droop.’

Dit moment voor de ontknoping balt de hele aanloop, de lugubere moord op twee vrouwen en de ontvoering van een jongen, samen. Wat tot de ontrafeling leidt, is de vondst van twee samengeknoopte, menselijke botjes, de aanwijzing dat er meer aan de hand is dan een gewone lustmoord. Rhona MacLeod wordt meteen geconfronteerd met een verleden, dat schrijfster Anderson zelf nog moet verwerken. En daar glijdt ze ook af en toe uit: het autobiografische wordt vaak te nadrukkelijk ingebracht.

De keuze voor een anatoom-patholoog maakte Anderson lang voor de opkomst van tv-feuilletons als CSI, Silent Witness of Taggart. Het voordeel is dat MacLeod kan reizen. Elke nieuwe roman krijgt zo een gepaste, andere achtergrond.

Zwarte Vlucht is de opvolger van Driftnet over pedofilie in Glasgow (2003), Torch (2004) over een brandstichter in Edinburgh, Deadly Code waarin een gevonden voet bij Skye rassengenetica aanreikt (2005), en Bloody Red Roses uit hetzelfde jaar waarin opnieuw de seksploitatie in Glasgow aan de kaak wordt gesteld.

Het succes van Anderson hangt minder samen met literaire kwaliteiten dan met de filmische beeldkracht en met herkenbaarheid, meent ze zelf. Hoe brutaal haar onderwerpen ook mogen zijn, cynisch als Ken Bruen wordt ze nooit. ‘Elk boek moet een hart hebben. Personages in actie zijn belangrijker dan de misdaad zelf.’

Lukas De Vos

Partner Content