N-VA: ‘Onafhankelijk Vlaanderen blijft onze eerste doelstelling’

Ben Weyts (N-VA) © BELGA
Simon Demeulemeester

Het confederalisme waar N-VA mee naar de kiezers stapt, staat los van Vlaamse onafhankelijkheid, maar een onafhankelijk Vlaanderen blijft wel de eerste doelstelling in de statuten van de partij. Dat heeft Vlaams fractieleider Mathias Diependaele verzekerd op de slotdag van het congres van de partij.

Het confederalisme waar N-VA mee naar de kiezers stapt, staat los van Vlaamse onafhankelijkheid, maar een onafhankelijk Vlaanderen blijft wel de eerste doelstelling in de statuten van de partij. Dat heeft Vlaams fractieleider en Vlaams lijsttrekker in Oost-Vlaanderen, Mathias Diependaele , verzekerd op het partijcongres van de Vlaams-nationalisten in Antwerpen.

Op de slotdag van het confederalismecongres bogen de N-VA’ers zich over de laatste hete hangijzers die daags voordien niet genoeg partijleden konden overtuigen. Zeer duidelijk is dat de N-VA’ers het huidige België grotendeels willen uitkleden, maar zaken als het zelfbeschikkingsrecht van de Duitstaligen, de plaats van Brussel en de beperking van de werkloosheidsuitkeringen in de tijd vergden nog wat debat.

Over die beperking in de tijd bleken de meningen ook nog verdeeld. Voor sommigen bleek een inperking tot twee jaar – ook voor wie wel degelijk dertig jaar werkte – ‘onrechtvaardig’. Anderen vonden twee jaar dan weer te lang, zeker indien de uitkering terwijl niet daalt om werklozen extra aan te sporen weer aan de slag te gaan. Uiteindelijk bleef het partijvoorstel overeind: een verhoogde uitkering voor maximum twee jaar, aangevuld met een lagere activeringsbijdrage gedurende een jaar. De resolutie hoorde met slechts 65 procent wel bij de passages die veruit de minste steun kregen. Meestal werden haast unanieme scores van 90 procent en meer opgetekend.

‘We laten Brussel en de Brusselaars niet los’

Ook de voorstellen voor Brussel kregen veel steun, maar pas na heel wat debat. Een harde kern wilde Brussel toch minstens op papier weer exclusief Vlaams, maar ving uiteindelijk bot. ‘We doen niet aan imperialisme, geen gebiedsclaim. Maar laat het duidelijk zijn dat we Brussel en de Brusselaars niet loslaten’, verwoordde Diependaele het. ‘Het is heel duidelijk dat Vlaanderen géén grondgebied afstaat.’

Onafhankelijkheid niet losgelaten

De Vlaamse fractieleider zette ook de puntjes op de ‘i’ over het onafhankelijkheidsstreven van de N-VA. ‘De koppeling die sommige sprekers wilden maken tussen het confederalisme en onafhankelijkheid, is niet weerhouden. Maar laat duidelijk zijn dat aan de statuten niets gewijzigd is, die blijven onverkort overeind’, verzekerde Diependaele, onthaald op zowat het luidste applaus van de hele ochtend.

Voorts trokken de Vlaams-nationalisten zich ook het lot aan van de Duitstaligen in ons land. ‘Doel van deze congrestekst is onder het juk van de Franstaligen uit te komen, dan gaan we de Duitstaligen toch niet onder dat juk laten’, verdedigde een partijlid zijn amendement om de financiering van de Duitstalige gemeenschap – indien ze dat wil – via Vlaanderen te regelen. ‘Ze lijkt economisch en taalkundig toch veel meer op Vlaanderen.’ Eindresultaat werd dat de Duitstaligen zich bij gebrek aan consensus met Wallonië zelf de bevoegdheden kunnen toeëigenen die ze nodig achten.

Permanent solidariteitsmechanisme wordt omkeerbaar

Tot slot werd het permanent solidariteitsmechanisme tussen Vlaanderen en Wallonië afgezwakt tot een ‘omkeerbaar’ mechanisme. Partijkopstuk Jan Jambon had daarop aangedrongen in eigen amendementen die forser waren dan het partijvoorstel. Hij trok die in, waarna meer dan 95 procent van de leden het licht op groen zette. Een overgrote meerderheid van de resoluties tekende eerder al dergelijke scores op.

Zo ook opvallende voorstellen als de bouw van een nieuwe kerncentrale als overgang naar een kernuitstap binnen vijftig jaar, het afdwingen van de taalwetten met dwangsommen, een Vlaamse Noordzee en inburgeringseisen voor EU-burgers. Inburgeringstrajecten moeten nieuwkomers ook niet langer ‘gelijke’, maar nog slechts ‘voldoende’ kansen geven in de finale tekst. Over de aanwezigheid van kernwapens op Belgisch grondgebied kwam er uiteindelijk niets meer in het eindresultaat.

(Belga/SD)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content