De burgemeester van Leuven, Louis Tobback, hekelt de onoverzichtelijke stroom aan decreten en regels waar de Vlaamse steden en gemeenten volgens hem mee te maken krijgen. ‘In Vlaanderen kan iedereen alles beletten en kan niemand nog iets beslissen.’
Dat zegt Tobback in een interview in Het Nieuwsblad. De krant publiceerde afgelopen week zijn Burgemeesterrapport. Ook de SP.A-collega’s van Tobback in andere gemeenten kregen meestal slechte scores.
De burgemeester van Leuven zit al 21 jaar op zijn stoel. Veel van zijn verwezenlijkingen koppelt hij aan het feit dat zijn partij ook een invloed had op het nationale niveau. ‘Dat is een factor die in elke stad het verschil maakt. Geen gezonde situatie, maar wel de realiteit.’
Maar Tobback betwijfelt of de link tussen de twee vandaag nog altijd even belangrijk is. ‘De opeenvolgende Vlaamse regeringen en het Vlaams Parlement hebben ervoor gezorgd dat dit niet meer helpt. Door tegenstrijdige decreten, procedures en ministeriële besluiten kan iedereen in Vlaanderen alles beletten en kan niemand nog iets beslissen. Het beste wat de Vlaamse steden en gemeenten kan overkomen, is de afschaffing van het Vlaams Parlement – ook al zit mijn zoon daar. Of ten minste ervoor zorgen dat het maar één maand per jaar kan samenkomen, zodat het stopt met decreten maken waar je kop noch staart aan krijgt.’
‘Veredeld schepencollege’
Bij de vorige verkiezingen werd SP.A in het Vlaams Parlement naar de oppositie gestuurd. ‘Ik ben blij dat we met SP.A niet meer in de Vlaamse regering zitten’, gaat Tobback verder in Het Nieuwsblad. ‘Dat is een veredeld schepencollege met een burgemeester die zichzelf minister-president noemt. Die ‘schepenen’ schermen hun bevoegdheden zodanig af dat er een warboel ontstaat. De burgemeesters zijn daar de dupe van.’
Maar het probleem gaat volgens Tobback verder dan dat. ‘Zo is men de democratie aan het kraken. Een steeds groter deel van de tijd zijn burgemeesters bezig om uit te leggen waarover ze niks te zeggen hebben. En wat nog ziekelijker is: je bent als burgemeester vaak geneigd om te doen alsof je er wel iets over te zeggen hebt.’ (JH)
