Bart de Super Calimero

Meneer De Wever, mogelijk het beste interview met u dat ik tot nu toe las – en er zijn heel wat – stond deze week in Knack.

Meneer De Wever

Mogelijk het beste interview met u dat ik tot nu toe las – en er zijn heel wat – stond deze week in Knack. Eentje weliswaar waarin u de moeite niet nam om op de vragen te antwoorden.

Journalist met lef

Ik heb in geen enkel interview met u dergelijke inhoudelijk pertinente vragen gelezen. Begin dit jaar schreef ik in een stuk: “Ik wacht nog steeds op die ene journalist die het lef heeft om je op een kritische manier te ondervragen over het programma van je partij.” Stijn Tormans blijkt de journalist die het nodige lef toont en wat is uw reactie? U antwoordt niet.

Pas nadat dit nieuws uitgebreid de media haalde en wetend dat het over drie weken verkiezingen zijn, zag u wel in dat u geen andere keuze had dan te antwoorden. Een uurtje voor de publicatie van uw antwoorden, kon u niet nalaten uit te halen naar Tormans. Over zijn vragen zei u: “Anti-N-VA pamflet” en “buitengewoon slechte journalistiek”. En toch besloot u om te antwoorden, en uitgebreid zelfs, in zes pagina’s.

Ontwijk de vragen door over anderen te beginnen

Laten we het even over die antwoorden hebben. Op de meerderheid van de vragen hebt u nog steeds geen duidelijk antwoord geformuleerd. In de meeste antwoorden hebt u het over anderen, over links, en af en toe haalt u uit naar de journalist die u duidelijk op de zenuwen heeft gewerkt. Bekende tactiek: ontwijk de vragen door over anderen te beginnen. En als je dat ook nog op alle gemak in je eentje voor je computerscherm kan doen, dan gaat dat nog wat vlotter. Geen tegenspraak, geen vragen om verheldering.

Bij momenten gaat het er laag aan toe. Op zijn vraag of u behalve burgemeester te willen worden, dat ook echt wil zíjn, antwoordt u: “Ja! Zeker!!! Ook al is het duidelijk dat deze journalist er alles aan zal doen om dit te beletten.” Mocht u geen burgemeester worden, dan weten we nu alvast waarom.

De superman die dag en nacht werkt

Laat me nog een aantal andere voorbeelden aanhalen. De vraag waarom u zo vaak afwezig was tijdens de gemeenteraad fietste u voorbij door te beginnen over Filip Dewinter. Ondertussen kennen we uw reputatie al, want niet zo lang geleden werd u verkozen tot meester-spijbelaar in het Vlaams Parlement. U hebt het druk, dat weten we, maar u moet dan ook maar niet beweren dat u superman bent en alles kan combineren.

Op de vraag van Tormans waarom u geen ontslag neemt als partijvoorzitter, zegt u: “Als burgemeester en nationaal partijvoorzitter kom ik in een sleutelpositie terecht.” U ziet die combinatie dus wel zitten en u ziet daarin zelfs een voordeel. Als u nu uw mandaat van partijvoorzitter niet eens kan combineren met dat van parlementslid, hoe gaat u het dan combineren met het mandaat van burgemeester van de tweede grootste stad in dit land? “Ik beloof de Antwerpenaars dag en nacht te werken”, zegt u. Bij deze zullen de Antwerpenaars gerustgesteld zijn. Gaat u eigenlijk nog slapen?

Op de vraag waarom u zich niet ‘onvoorwaardelijk wil engageren voor zes jaar burgemeesterschap’ antwoordt u niet, maar begint u over Leona Detiège. Zeer relevant inderdaad. Daarna volgt een vraag over André Gantman (op de N-VA-lijst) die veroordeeld werd voor fraudeleus bankroet, misbruik van vertrouwen en witwasserij. De vraag is of hij thuishoort op een kieslijst. Wat doet u? U haalt uit naar de ‘linkse commentatoren’ die voor Michelle Martin ‘in de bres sprongen’. Ook relevant.

In elk geval is het ons duidelijk van wie de stad wel of niet is, als het van u en uw partij zal afhangen. Iemand die veroordeeld is, is niet alleen welkom in de stad maar ook op de kieslijst van uw partij. Terwijl de jongeren die op straat kwamen in Borgerhout – in Antwerpen geboren en getogen, meer dan de helft van hen minderjarig en de overgrote meerderheid met blanco strafblad – best een andere stad zoeken, want Antwerpen is niet van hen.

Hoofddoeken en rode wangen

De hoofddoeken op straat vindt u geen positieve evolutie. “We stellen wel vast dat we bij migrantengroepen in het straatbeeld meer hoofddoeken zien dan pakweg tien of twintig jaar geleden. Voor ons is dat geen uiting van een succesvolle inburgering.”, schrijft u. Ik daag u uit om in gesprek te gaan met die vrouwen of meisjes die een hoofddoek dragen om te zien of ze ‘sucessvol ingeburgerd’ zijn. Ik had een voorbeeld moeten nemen aan Carl Devos en u moeten uitnodigen tijdens mijn lessen aan de Artesis Hogeschool, in uw stad nota bene, waar tientallen van mijn studenten een hoofddoek dragen. Ik durf te wedden dat u met rode wangen naar buiten zou zijn gegaan.

Maar het is genoteerd: voor u en uw partij is het dragen van een hoofddoek gelijk aan ‘geen succesvolle inburgering’.

Ook bij de hoofddoekkwestie kon u links niet weglaten. “In dat licht vind ik het ronduit hypocriet dat verzameld links nu kritiekloos de hoofddoek verdedigt.” Laat me u eraan herinneren dat het hoofddoekenverbod werd ingevoerd door een ‘linkse’ burgemeester. Zoiets kan u toch niet vergeten zijn, gezien u als gemeenteraadslid het verbod mee hebt ondertekend.

U kreeg ook een vraag over armoede. Een van de weinige keren dat ik dit woord gecombineerd zie met uw naam of die van de N-VA. U zegt ‘bezorgd’ te zijn. Als u begaan bent met de armen waarom hebben u of uw partij het dan nooit over deze mensen en hun problemen? Tijdens de twee kopstukkendebatten hoorde ik u daarover niets vertellen.

Uw prioriteit nummer één: ‘war on drugs’. Ondertussen kennen we de visie van uw partij over mensen in armoede, werklozen, uitkeringsgerechtigden, daklozen, drugsgebruikers enz. Het ligt aan hen, ze dragen zelf verantwoordelijkheid. Zeg maar ineens dat u ze liever kwijt dan rijk bent. Wie jullie wel graag zien is de hogere middenklasse en de rijken. Die zijn welkom, ook al komen ze uit andere landen en zelfs al spreken ze Frans en niet onze mooie taal, het Nederlands.

“You are either with us or against us”

Meneer De Wever, ik weet dat u het gewoon bent dat onze journalisten (die objectief zijn, anders dan die ‘vooringenomen’ Tormans) naar uw pijpen dansen. Ik weet dat ze zelfs geen vragen hoeven te stellen, want luisteren naar de ‘meest eloquente politicus van zijn generatie’ (DS 16/09) is voldoende. Nadien volgt een uitgebreid verslag of interview in de krant. En het maakt niet uit of het nu over politiek of uw dieet gaat, het is altijd ‘onverantwoord interessant’ en uiterst relevant.

‘Respect voor A’ zou de nieuwe slogan voor Antwerpen zijn mocht u burgemeester worden. Als ik uw reacties lees op deze journalist die ‘vooringenomen’ vragen durft te stellen, dan stel ik voor dat u dat vooral zelf toepast. Want ook mensen die u niet aanbidden, die het niet met u eens zijn en die u kritische vragen durven stellen, verdienen respect.

De arrogantie waarmee u antwoordt op de vragen van deze journalist spat van mijn computerscherm. Het is dezelfde arrogantie in combinatie met uw Calimero-discours waarmee u de mensen telkens weer zo mooi weet te verdelen: zij die voor u zijn en al de rest. Die andere conservatieve politicus, George Bush, maakte daar ook gebruik van toen hij zei: “You are either with us or against us”.

Met een dergelijke visie zal u Antwerpen noch Vlaanderen ooit kunnen besturen.

Bleri Lleshi is politiek filosoof (en… links)

http://blerilleshi.wordpress.com