‘Wordt het geen tijd om het virus uit te roeien?’

‘Wordt het geen tijd om de falende coronapolitiek te stoppen en te kiezen voor een beleid dat het coronavirus weg wil? Beleidsvoerders hadden tijdens de eerste golf geen oren naar dat idee. En nu?’ vraagt Dirk Barrez.

De aanpak van de coronacrisis is een onophoudelijk falen. Onze politici hebben maandenlang het gevaar onderschat. Samen met hun adviseurs zijn ze er verantwoordelijk voor dat er in dit land nooit een beleid was om het gevaarlijke coronavirus buiten te houden en iedereen effectief te beschermen. Tot vandaag hebben zij geen oren naar het idee om het virus te laten uitdoven. Als het beleid dan toch – veel te laat – reageert op de acute dreiging, blijkt het tot overmaat van ramp totaal onvoorbereid. Het verzuim en de onkunde draaien uit op een catastrofe. Al snel is België wereldtop inzake coronadoden… en blijft dat.

Er is geen gezondheidsdoel

Stuitend is dat in de meeste landen een echt gezondheidsdoel op lange(re) termijn ontbreekt. Beleidsvoerders veroordelen hun samenlevingen om verder te strompelen zonder perspectief. We moeten – golf na golf – maar leren leven met het virus en zijn nare gevolgen… of sterven: letterlijk zoals al meer dan 10.000 Belgen is overkomen; of figuurlijk, het lot dat ons treft in zowat alle culturele, ontspannings-, ontmoetings- of andere sociale activiteit en grote delen van de economie.

‘Wordt het geen tijd om het virus uit te roeien?’

De geplande coronabarometer formaliseert die voortdurende jojobeweging zelfs. Als het virus aan kracht verliest, zullen we telkens de coronamaatregelen verzwakken zodat het zich opnieuw beter kan verspreiden en toeslaan met een volgende golf.

Intussen wordt midden alle door het rampbeleid veroorzaakte coronamiserie uitgekeken naar een vaccin. Maar wat als vaccins onvoldoende werkzaam zijn? Of als er misschien zelfs nooit een vaccin komt? Het is onverantwoord om op een wankele basis van zoveel onzekerheid onze toekomst te willen bouwen.

Nulbesmetting als alternatief voor verwoestende coronagolven en onzekerheid

Hoeveel mensen zouden de verwoestende coronagolven verder tekeer willen laten gaan? Wie wil al die pijn? Wie wil de toekomst laten afhangen van een vaccin dat misschien (nooit) komt? Wie kiest daar domweg voor als er een alternatief bestaat?

Het is tijd voor een gezondheidsbeleid, in België en liefst in de hele Europese Unie, dat het coronavirus wil uitroeien. Ook al is het niet makkelijk – het virus steekt meer dan eens toch opnieuw de kop op – onder andere Taiwan, Vietnam, Nieuw-Zeeland, Zuid-Korea ook, Australië streven dit klare doel na. Zij hebben, zeker in onze ogen, onvoorstelbaar veel minder doden te betreuren, Taiwan maar liefst 3000 maal minder in verhouding tot de bevolking, zeven mensen in totaal. Vietnam presteert bijna even goed. Zelfs Australië dat in de zomer een tweede zware opstoot te verwerken kreeg, telt 26 maal minder doden dan België, bijna 3,5 keer minder dan het in Europa geprezen Duitsland. Meteen zijn ook de negatieve gevolgen voor burgers, samenleving en economie veel kleiner, en makkelijker te remediëren.

Nog belangrijker zijn de besmettingscijfers die ze nu halen. Kunnen die de ogen van onze beleidsvoerders openen? Australië dat 26 miljoen inwoners telt, liet het aantal besmettingen dalen van 700 per dag begin augustus naar minder dan 10. Zuid-Korea (52 miljoen inwoners) evolueerde van meer dan 400 eind augustus naar zowat 80. Vietnam (98 miljoen) noteert tegenwoordig minder dan 5 besmettingen, Taiwan (24 miljoen) en Nieuw-Zeeland (5 miljoen) elk 1 à 2 besmettingen.

Bedenk hoe in alle regio’s van deze landen waar geen besmettingen zijn, het leven veel vrijer kan verlopen. Altijd blijft het opletten natuurlijk. Maar hun vrijheid is iets waar wij nu enkel van kunnen dromen… omdat onze beleidsvoerders zich maar niet kunnen inbeelden dat het mogelijk is om het virus weg te krijgen… Zelfs niet als landen aantonen dat het kan.

Een gezondheidspartij voor een toekomst zonder virus

Is het verantwoord dat politici nog steeds niet kiezen voor een toekomst zonder virus, het enige beleid dat zekerheid biedt aan burgers, samenleving en economie? Ze laden daarmee de zware verantwoordelijkheid op zich van tienduizenden zieken en doden, en van onschatbaar veel leed door hard gemiste sociale, economische, culturele, sportieve, leer- of spelactiviteit, altijd opnieuw.

Dat zelfs geen enkele partij voorstelt om het virus uit te roeien, is steeds onbegrijpelijker. Terwijl het makkelijk te begrijpen zou zijn als burgers straks ook hier massaal gewonnen blijken voor een echte gezondheidspolitiek die het virus laat uitdoven. Al zal, om dat doel te bereiken, wellicht een gezondheidspartij het licht moeten zien.

Dirk Barrez is hoofdredacteur van PALA.be en auteur van 10.000 doden & lockdown. Waren ze te vermijden? en van 11 politieke dwaasheden

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content