Wie domineert de Senaat? Alle ogen gericht op Georgia

Rudi Rotthier vanuit de VS

De Democraten zagen een grote meerderheid in de Senaat binnen handbereik. Het liep anders, maar de hoop op minimale winst leeft verder.

De Amerikaanse Senaat kent een bijzonder wisselsysteem. Senatoren worden voor zes jaar verkozen, maar om de twee jaar wordt een derde van hen vervangen. Dit jaar lagen de kaarten bijzonder goed voor de Democraten. Liefst 23 Republikeinen waren aan het einde van hun termijn, tegen slechts 12 Democraten. Een behoorlijk aantal van de Republikeinen verkeerde volgens peilingen in moeilijkheden. Het ging onder meer om gematigde figuren zoals Cory Gardner in Colorado en Susan Collins in Maine, die overeind probeerden te blijven in staten waar president Donald Trump niet populair is. Gardner ging in Colorado kopje-onder, Collins hield zich staande.

De Democraten wonnen ook een zetel in Arizona, waar de aftredende senator Martha McSally in de laatste week van de campagne vernederd werd door Donald Trump. Trump gaf haar op haar thuismeeting amper de tijd om enkele woorden te zeggen, terwijl de Brit Nigel Farage alle tijd kreeg om de zegeningen van de brexit uit te leggen. McSally verloor van gewezen astronaut Mark Kelly.

De Democraten hadden onder meer ook de zetel van de onpopulaire Lindsey Graham in South Carolina in het vizier. Uitdager Jaime Harrison spendeerde recordbedragen – hij vergaarde in het derde kwartaal 57 miljoen dollar – maar bleef steken op 10 procentpunten van Graham.

De resultaten voor de Senaat zijn een opdoffer voor linkse Democraten die hoopten op ingrijpende initiatieven.

In de oer-Republikeinse staat Alabama verloren de Democraten de zetel van Doug Jones. Jones werd in 2018 in tussentijdse verkiezingen verkozen nadat zijn Republikeinse tegenstander, Roy Moore, geloofwaardig van pedofilie was beschuldigd. Deze keer vonden de Republikeinen een kandidaat zonder juridische bagage. Tommy Tuberville won met 60 procent van de stemmen.

De tussenstand

Voorlopige balans: de Democraten winnen één zetel, terwijl ze er vier nodig hebben voor een meerderheid, of drie voor een Senaat met vijftig zetels aan elke kant, waarbij de vicepresident de doorslaggevende stem krijgt.

Máár: er zijn nog twee zetels onbeslist, allebei in de staat Georgia. Die huldigt als enige staat de regel dat Senaatskandidaten minstens 50 procent van de stemmen moeten behalen, zo niet komt er een tweede ronde tussen de koplopers. Niemand haalt dat. En dus zal Georgia op 5 januari 2021 het eindresultaat van de Senaatsverkiezing bepalen. In vorige jaren zou een overwinning van de Republikeinen bijna verzekerd zijn geweest, maar dit jaar is Georgia echt een swingstaat geworden. De Democraten hopen dat het tij verder in hun richting keert, maar het is nog altijd waarschijnlijker dat de Republikeinen hun meerderheid in de Senaat behouden. Plaatselijke tv-zenders verwachten gouden maanden met voor vele tientallen miljoenen dollars aan advertenties.

De resultaten voor de Senaat zijn een opdoffer voor linkse Democraten die hoopten op ingrijpende initiatieven. Zelfs in een 50-50-verdeling zijn er conservatieve Democraten die niet snel zullen instemmen met beperkende wapenwetten, een hoger nationaal minimumloon of het toekennen van staatsrechten aan Puerto Rico en de hoofdstad Washington DC.

Partner Content