Presidentskandidaat Marco Rubio: een man van diep en drievoudig geloof

Marco Rubio © REUTERS
Rudi Rotthier

Marco Rubio is met zijn 43 de jongste van de verklaarde kandidaten voor het VS-presidentschap. De Republikeinse senator uit Florida heeft de voorbije tijd de conservatieven, de progressieven en de atheïsten tegen de haren gestreken. Hij pronkt met zijn geloof, of beter zijn geloven, want hij heeft/had er drie.

Marco Rubio maakte zijn kandidatuur officieel met iets wat hij goed kan: speechen. Als kind van arme Cubaanse migranten profileerde hij zich meteen als het resultaat van de Amerikaanse droom, als de kandidaat van de jeugd en als mogelijks de eerste Latino president. Hij wil zijn land naar “een nieuwe Amerikaanse eeuw leiden”. Zonder met naam naar haar te verwijzen sneerde hij naar Hillary Clinton. “Nog maar gisteren begon een kandidaat van gisteren een presidentscampagne die ons belooft dat ze ons terugbrengt naar gisteren. Gisteren is voorbij en we keren nooit terug”.

Rubio, die alvorens in de senaat te belanden lokaal volksvertegenwoordiger was in Florida, is moeilijk ideologisch te vatten, omdat hij wel eens van positie verandert. Hij was de poulain van Jeb Bush, een gematigde Republikein die allicht ook zal meedingen naar het presidentschap. Vervolgens werd hij de lieveling van de Tea Party, de extreme vleugel van de partij. De band met de Tea Party ging grotendeels teloor toen Rubio zijn medewerking verleende aan een partijoverschrijdend initiatief tot migratiehervorming. Maar ook daar keerde hij zich van af en als kind van migranten is hij nu tegen de hervorming die president Obama heeft doorgevoerd. De Amerikaanse pers omschrijft zijn positie als ergens tussen de gematigde Republikeinen en de rechts-conservatieven.

Drie geloven

Rubio heeft drie kerken. Hij werd als katholiek geboren en gedoopt. Rond zijn achtste bekeerden zijn ouders zich (en hem) tot de mormoonse kerk. Ze waren onder de indruk van de vredelievende en ordentelijke buurt waarin ze leefden en schreven dat toe aan de talloze mormonen die er verbleven. Rubio werd opnieuw gedoopt. Rubio’s vader, die barman was, zondigde beroepsmatig tegen het anti-alcoholuitgangspunt van de mormoonse kerk. Jonge Marco gaf er zijn ouders naar eigen zeggen van langs, want hij was zelf gewonnen voor het weren van alcohol. Maar toch keerde de familie na drie jaar terug naar de katholieke schoot.

Intussen bezoekt Rubio met zijn eigen familie een evangelische megakerk, protestants, die hij al 50.000 dollar heeft geschonken. Maar tegelijk, heeft hij al gezegd, “hunkert” hij naar de katholieke eucharistie.

Zijn religie (welke dan ook), die heel belangrijk is voor hem en die hij publiekelijk belijdt en ter sprake brengt, deed hem tijdens een toespraak in 2012 verklaren dat “geloof in onze Schepper de meest belangrijke Amerikaanse waarde” is. Wat de katholieke commentator Andrew Sullivan deed besluiten dat atheïsten volgens hem geen Amerikanen kunnen zijn.

Aantrekking?

Rubio is een beetje de anti-Hillary, hij is jong, Republikeins, welbespraakt en hij wint verkiezingen waarin hij geacht wordt kansloos te zijn. Hij staat nog laag in de peilingen, hij heeft vijanden gemaakt, hij heeft minder geld in kas dan de meeste tegenstrevers, maar mensen (onder meer Hillary Clinton) zien hem ver geraken. Vooral als er heel veel kandidaten aan Republikeinse kant opduiken, zou hij wel eens positief kunnen opvallen.

Partner Content