De economische gevolgen van het coronavirus kunnen een half miljard mensen extra in armoede duwen, tenzij er dringend actie ondernomen wordt om de ontwikkelingslanden te redden. Dat zegt Oxfam.
Voor belangrijke bijeenkomsten van de Wereldbank, het Internationaal Monetair Fonds (IMF) en de ministers van Financiën van de G20 volgende week, roept de ngo wereldleiders op om een ‘globaal economisch reddingspakket’ af te spreken om de ontwikkelingslanden overeind te houden.
Nu regeringen over de hele wereld economieën stilleggen om de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan, kan 6 tot 8 procent van de wereldbevolking in armoede geduwd worden. ‘Dit kan de strijd tegen armoede met een decennium vertragen, en in sommige regio’s, zoals Afrika, zelfs 30 jaar. Meer dan de helft van de wereldbevolking zou in de nasleep van de pandemie in armoede kunnen leven’, aldus Oxfam donderdag in de publicatie ‘Dignity not Destitution‘.
Werknemers in arme landen zijn minder vaak tewerkgesteld in formele jobs, kunnen niet telewerken en hebben minder toegang tot sociale bescherming. Wereldwijd werken 2 miljard mensen in de informele sector, zonder toegang tot ziekte-uitkeringen. De meerderheid van hen leeft in arme landen, waar 90 procent van de jobs informeel is. Slechts één op de vijf werklozen in de wereld heeft toegang tot een werkloosheidsuitkering. ‘Dit virus zal ons uithongeren voordat het ons ziek maakt’, citeert Oxfam een taxichauffeur uit Nairobi die zonder werk zit na de sluiting van de luchthaven, bars en restaurants.
De impact van het coronavirus dreigt de genderongelijkheid nog te vergroten. Vrouwen zijn vaker werkzaam in slechtbetaalde, onzekere banen die het meeste risico lopen. Omdat de meeste ontwikkelingslanden niet de financiële capaciteit hebben voor kostelijke economische relancemaatregelen, pleit Oxfam voor een globaal economisch reddingspakket, dat ontwikkelingslanden in staat moet stellen om steun te geven aan gezinnen die hun inkomen hebben verloren en om kwetsbare kleine bedrijven te redden.
Dat economisch reddingspakket kan bekostigd worden door diverse maatregelen, waaronder de onmiddellijke kwijtschelding van 1 biljoen dollar schulden van ontwikkelingslanden in 2020 en door het aanleggen van nieuwe internationale reserves ter waarde van ten minste 1 biljoen dollar, de zogenaamde ‘Special Drawing Rights‘.
Volgens ramingen van de VN is 2,5 biljoen dollar nodig om ontwikkelingslanden te steunen. Bovenop de schuldkwijtschelding en de mobilisering van internationale reserves, zou daarom ook 500 miljard dollar aan ontwikkelingshulp nodig zijn. Dit is inclusief het bedrag van 160 miljard dollar dat volgens Oxfam nodig is om de openbare gezondheidszorg in arme landen op te schalen en de 2 miljard dollar voor het humanitaire fonds van de VN.
‘Tijdelijke crisisbelastingen, zoals een belasting op buitengewone winsten, of vermogensbelastingen op de allerrijksten, zouden extra middelen kunnen mobiliseren’, luidt het.
