Dehaene in China: een man met een missie.

“Gezonde Belgisch-Chinese relaties zijn belangrijk voor de stabiliteit in de wereld”, besloot het Engelstalige overheidskrantje China Daily zijn verslag van de ontmoeting van Jean-Luc Dehaene met zijn collega Zhu Rongji. Zo belangrijk vindt de premier zichzelf wellicht ook niet, maar hij kreeg in Beijing in ieder geval een ontvangst een toppoliticus waardig. Zakelijk kon hij daarnaast pronken met de Belgische succesverhalen in China, Xi’an-Janssen en Shanghaï Bell. Mediatiek kon hij zich een week uitleven voor het oog van camera’s en fotografen. ’s Ochtends op bezoek bij Zhu Rongji en ’s avonds pinten tappen in een Belgisch café: een mengeling van ernst en luim die voor Belgen zeer herkenbaar is, maar die Chinezen hogelijk verbaast. Ze zijn het niet gewend dat politieke leiders zich gedragen als mensen met wie je op de foto kan.

De boodschap die Dehaene verkondigde, was vanzelfsprekend Europees. Beijing ontving met de Belgische premier overigens zijn vijfde EU-leider sinds de maand september. Hij vertelde er zijn intussen bekende verhaal, van de wereld als een multipolair geheel. Op verschillende plekken moeten regio’s zich ontwikkelen tot polen, die de motor van vooruitgang moeten zijn. Europa is zo’n pool en Amerika is er één. China kan er een zijn, de landen van de Mercosur in Zuid-Amerika ook. Rusland mag niet helemaal uit het oog worden verloren en Zuid-Afrika moet de economie in zijn deel van de wereld laten aanslaan. Pretoria is overigens het volgende reisdoel van de Belgische eerste minister.

Die manier van denken moet er, in de visie van Dehaene, toe leiden dat op wereldvlak geleidelijk de sociale en ecologische correcties worden doorgevoerd, waarvoor bij ons eerder de nationale staten hebben gezorgd. Een proces waarin het goed georganisaeerde Europa een voortrekkersrol moet vervullen.

Het viel voor Dehaene mee dat de Chinezen er een idee van de wereld op na houden dat vergelijkbaar is met het zijne. Hij prees de openheid van wie het in Beijing voor het zeggen heeft, en de wijsheid om mee voor rust te zorgen op de economische en monetaire markten. Dat ze bereid lijken om stappen te zetten die het land dichter bij de Wereldhandelsorganisatie kunnen brengen, is met nadruk genoteerd. Meer spelers op de markt tast de Amerikaanse hegemonie aan, en daarbij wint Europa altijd.

Hubert van Humbeeck