Voordat Peter Van den Begin en Stany Crets als Debby en Nancy het kleine scherm onveilig maakten, acteerden beiden bij de Blauwe Maandag Compagnie. Nu staan ze opnieuw samen op de bühne met True West, in het Fakkelteater.
Begin jaren negentig maakten Stany Crets en Peter Van den Begin deel uit van de Blauwe Maandag Compagnie, het roemruchte gezelschap rond regisseur Luk Perceval. Maar in 1997 zette de marathonproductie Ten Oorlog de verhoudingen binnen de groep op springen. Crets en Van den Begin verlieten nog tijdens de repetities de Blauwe Maandag Cie en zouden zich in de jaren daarna met succes toeleggen op televisie. Nu spelen ze voor het eerst weer samen toneel, zonder regisseur weliswaar. ‘Deze productie is een lastminutebeslissing, maar ze is gegroeid uit een lange goesting.’
In True West, een stuk van Sam Shepard, vertolken ze twee broers, de scenarioschrijver Austin en zijn criminele broer Lee, die dingen om de gunst van de producer Saul.
Waarom heeft het zo lang geduurd vooraleer jullie nog eens samen een stuk brachten?
STANY CRETS: Het is niet dat we de afgelopen jaren helemaal weg zijn geweest van het toneel. Peter heeft nog enkele dingen gedaan (o.a. De Krippel bij Olympique Dramatique), ikzelf heb zopas nog de musical Pipi Langkous geregisseerd. Maar samen op de scène staan, dat was inderdaad geleden van bij de Blauwe Maandag Cie. Het is niet dat ons acteerverleden aldaar zo’n traumatische ervaring is geweest, dat we gezegd hebben: nooit meer. We zijn met televisie plots in een andere wereld terechtgekomen, waar zich meer kansen aandienden. En voor je het weet, is er vijftien jaar voorbij.
PETER VAN DEN BEGIN: Televisie is een fijn maar vluchtig medium. Dat heeft zijn charmes, maar af en toe verlang je om opnieuw een spanningsboog van anderhalf uur te mogen maken. Ik voelde ook de behoefte om mezelf te testen: kan ik het nog, op de scène staan en mensen anderhalf uur lang met een verhaal boeien? Anderzijds, als mensen de dag van vandaag naar het theater gaan, is dat zelden voor de acteurs. Het theater is overgenomen door de ’theatermakers’. Ik betreur die eenzijdige evolutie.
Dat jullie voor True West zonder regisseur werken is mede ingegeven door jullie ervaringen bij de Blauwe Maandag Cie?
CRETS: Wanneer ik terugblik op mijn tijd bij de Blauwe Maandag Cie, denk ik met heimwee aan de periode dat we echt samen met de groep, als ensemble voorstellingen maakten. Vanaf een bepaald punt was dat niet meer het geval. Het ten dienste staan van een hoger goed dat alleen eigendom is van een regisseur, vond ik te beperkend. Dat was niet mijn ambitie als acteur. Het is een klacht die je in het theater vandaag bij zoveel acteurs hoort: wanneer mogen we gewoon nog eens spelen begot!
VAN DEN BEGIN: Voor True West volgen we trouw Shepards tekst, omdat we ervan overtuigd zijn dat het een goed geschreven stuk is waar je niet te veel aan moet prutsen. Het theater wordt vandaag de dag te vaak overgenomen door een dramaturgie die iets anders wil vertellen dan wat er in het stuk staat.
CRETS: We willen gewoon spelen en dat stuk leent zich daartoe: je moet niets anders oproepen dan twee broers die in een keuken een hoop snedige dialogen naar elkaars kop slingeren. Dat is wat ons ook aantrekt in de tekst: het zijn dialogen die ons op het lijf geschreven zijn. Shepards verhaal heeft uiteraard meer diepgang dan een doorsnee Raf & Ronny Show, maar de dialogen zijn vrij gelijkaardig.
Hoe vertrouwd voelt het om weer samen op de planken te staan?
CRETS: Het is in zekere zin een hernieuwde kennismaking. Al is het maar omdat we niet meer gewoon zijn om zo’n grote lap tekst uit het hoofd te leren.
VAN DEN BEGIN: En ik moet echt de neiging onderdrukken om niet aan het begin van het stuk te zeggen: ‘Goedenavond dames en heren, welkom in onze show.’
CRETS: Het sérieux van het theater spelen is nog niet echt opnieuw tot ons doorgedrongen. Na twee volzinnen barsten we in lachen uit.
Volgen er na True West nog meer stukken van Crets & Van den Begin?
CRETS: Als dat binnen onze drukke televisieagenda past, zeker. Het verlangen om weer tot een theatergroep te behoren, is soms groot. Als we oude getrouwen van de Blauwe Maandag Cie zoals Gilda (De Bal), Vic (De Wachter) en Els (Dottermans) tegenkomen, dan voel je wel die goesting van ‘zouden we niet eens…?’ Dus wie weet.
‘TRUE WEST’ VAN 26 OKTOBER TOT 1 DECEMBER IN FAKKELTEATER, ANTWERPEN. www.fakkelteater.be
Voor de voorstelling van dinsdag 27 oktober geeft het Fakkelteater 25 vrijkaarten weg. Mailen naar: layla@elisabeth-nv.be
DOOR LIV LAVEYNE
