Vlaanderens huisvaders investeerden hun spaargeld in Lernout & Hauspie, Real Software en Ubizen. De lotgevallen van de Ieperlingen zijn bekend. Maar ook de andere twee voormalige lievelingen hebben het dezer dagen moeilijk.
Lernout & Hauspie heeft de Vlaamse spaarders weer met beide voeten op de grond gezet. De gok van vele huisvaders om hun spaargeld in LHSP-aandelen te stoppen, is hen zuur opgebroken. Zeer snel is hen duidelijk geworden dat de beurs geen casino is met alleen winnaars.
Die beleggers blijven zich vandaag verbazen over het aanslepende feuilleton rond Jo Lernout & Paul Hauspie, de ‘Managers van het jaar 1996’. Met het gevallen spraaktechnologiebedrijf besmeurden eerder al prestigieuze accountants als KPMG en prominente advocatenkantoren hun reputatie. Nu blijken ook achtenswaardige banken, zoals Dexia, niet zonder smet in de Ieperse saga te zijn.
Vlaanderen had nog twee andere lievelingen, Real Software en Ubizen. De twee verkeren vandaag in serieuze moeilijkheden. Ze blijven lijden onder de wereldwijde crisis in de ICT-sector. Wie indertijd, gelokt door de populariteit van beide aandelen er z’n geld in heeft geïnvesteerd, heeft vandaag veel verloren.
Real Software uit Kontich onderhandelt met de banken over een schuldherschikking van liefst 185 miljoen euro. De groep heeft cash nodig om te vermijden dat hij, als gevolg van de onafwendbare verkoop van onderdelen, desintegreert. En zonder investeringen in nieuwe producten en diensten staat zijn toekomst op de helling. De turnaround van 2001, waardoor topman Theo Dilissen ‘Manager van het jaar’ werd, is niet volledig geslaagd.
Dilissen volgde Rudy Hageman op, de man die tijdens technologie-euforie van het ereschavotje niet weg te slaan was. In 1986 al begon hij met Real Software, een informaticagroep die het werk in indu- strie, banken en overheid op maat computeriseert. Het bedrijf groeide razendsnel en kon zijn overnames betalen dankzij zijn piekende beurskoers. Maar in de overname van het Amerikaanse Tava verslikte Hageman zich. Hij legde er 185 miljoen euro voor neer, de verkoop van de doodzieke Amerikaan bracht slechts één miljoen euro op. Er zat niets anders op dan de stichter uit het bedrijf weg te werken. Dilissen poogt de ravages van de agressieve overnamepolitiek op te ruimen. En het mozaïek van een vijftiental eigenzinnige bedrijven in een groep te integreren. De redding van 2001 is niet volledig geslaagd, omdat ze rekende op een economisch herstel in 2003. Die komt er dus niet. Na de zomervakantie vellen de banken hun verdict. Vermoedelijk komt de schuldherschikking er wel, de banken stemden immers al in met het uitstel van de rentebetaling van eind juni.
VIJANDIGE OVERNAME?
Net als Theo Dilissen is Stijn Bijnens, ‘Manager van het jaar 1999’, dezer dagen minder van zeg dan vroeger. Zelfs beursanalisten beklagen zich over de schaarse informatie die Ubizen verstrekt over zijn recente lotgevallen. De website van de IT-groep uit Leuven is sedert april niet meer bijgewerkt. Bekend is alleen dat de gesprekken over een alliantie – dat kan een overname zijn of een gewone samenwerking, met een kandidaat-overnemer – zijn stopgezet. Daar is geen reden voor opgegeven, net zoals ook de iden- titeit van de ex-kandidaat geheim blijft: het vermoeden bestaat dat het een Amerikaans durfkapitaalfonds was.
Het uit elkaar spatten van de technologiezeepbel en het einde van de beurshype bleef niet zonder gevolgen voor Ubizen, een spin-off van de Leuvense universiteit die aanvankelijk Netvision heette. Het personeel van de jonge Bijnens bedacht aanvankelijk beveiligingssoftware voor het internetverkeer van ondernemingen en administraties. Onder druk van de verslappende markt heroriënteerde Ubizen zich tot een externe netwerkbeveiliger. In de bunker in Haasrode houden ze het internetverkeer van hun klanten in het oog. In die dienstverlening is de groep marktleider. Intussen is het personeelsbestand wel gehalveerd tot een 350-tal mensen.
Ubizen zit niet in de schulden, maar het aandeel noteert zo laag dat het bedrijf kwetsbaar is voor een vijandelijke overname. Zestig procent van zijn aandelen noteert immers vrij op de beurs. Samenwerking met een externe partner/financier zou de groep verankeren. Maar die poging liep faliekant af. De kandidaat haakte af na het onderzoek van de boeken. Dat wekt niet meteen vertrouwen. Heeft Ubizen wat te verbergen? De netwerkbeveiliger gaf te kennen dat gesprekken met andere partners mogelijk zijn. Volgens Bijnens vormt de markt van de managed security solutions het betere segment. Maar hij durft er zich niet over uit te spreken wanneer die voorlopig matig presterende markt zich zal herstellen.
De lotgevallen van Ubizen zijn slecht nieuws voor Concentra, de uitgever van Het Belang van Limburg en de Gazet van Antwerpen. De Hasseltse groep bezit zo’n tien procent van het ICT-bedrijf, via dochter Cobra. Maar sedert de investering in de ‘parel’ Ubizen dook zijn beurskoers naar beneden. Dat brengt Concentra in de problemen en veroorzaakte een bittere ruzie met de partners van de holding Imperial Invest van de familie Collin. Die ruilden bij de fusie hun harde participatie in de Vlaamse financiële holding Almanij (KBC) tegen de lucht van Ubizen.
Guido Despiegelaere
