Bij de PS is tegenwoordig veel gepermitteerd. Neem nu Emir Kir.
Emir Kir, Brussels staatssecretaris voor Openbare Netheid en Monumenten, is een fenomeen in de hoofdstad, de kampioen van de etnische stem en de held van de Turkse gemeenschap in Sint-Joost-ten-Node en Schaarbeek. Bij de regionale verkiezingen van 2004 behaalde hij 7409 voorkeurstemmen, de op een na beste score van de PS (na de onbereikbare Charles Picqué), waarbij hij verschillende ontslagnemende ministers en parlementsleden ver achter zich liet.
Een jaar geleden begon Kir een proces tegen Mehmet Koksal en Pierre-Yves Lambert, respectievelijk onafhankelijk journalist en onderzoeker, die samen de website www.suffrage-universel.be beheren, waarop trouwens een schat aan informatie te vinden is over de politieke participatie van allochtonen in België. De trotse Kir pikte het niet dat Koksal en Lambert hem een negationist, een delinquent en een leugenaar hadden genoemd. Maar zijn juridische actie lijkt zich nu tegen hem te keren. De rechtbank van eerste aanleg acht die kwalificaties namelijk gerechtvaardigd. Meer nog, ze looft Koksal en Lambert voor hun kritische geest en hun uitstekend gedocumenteerde artikelen.
Het stempel ‘negationist’ heeft Kir te danken aan herhaalde uitspraken over de ‘vermeende Armeense genocide’ en zijn deelname in mei 2004 aan een Turks-patriottische manifestatie tegen de erkenning van de Armeense genocide – die erkenning is er overigens gekomen door onder meer het Europese parlement en de Belgische Senaat.
De term ‘delinquent’ vond de rechtbank evenmin lasterlijk. Kir had in 2004 namelijk vergeten bepaalde verkiezingsuitgaven aan te geven, met name verkiezingspropaganda in het onder Turkse immigranten veelgelezen tijdschrift Bel-Türk.
Nee, zelfs ‘leugenaar’ vond de rechtbank geen onheuse aantijging – de staatssecretaris had per slot van rekening zijn diploma geflatteerd. Zijn licentie politieke wetenschappen bleek slechts een kandidatuur te zijn – waar hebben we dat nog gehoord? ‘Kir liegt of het gedrukt staat,’ zegt Mehmet Koksal, ‘maar ondertussen doet niemand hem wat.’
Kir en zijn advocaat, de in PS-kringen onvermijdelijke Marc Uyttendaele, hebben tegen de uitspraak beroep aangetekend. Mehmet Koksal: ‘Zo wint Kir een paar maanden salaris. Een schande, als u het mij vraagt. Als staatssecretaris voert hij geen klap uit. Hij verdoet zijn tijd liever op Turkse televisieplateaus, waar hij zich voor een heel belangrijk iemand laat doorgaan. Weten ze in Turkije veel wat een staatssecretaris is. Een hoge pief spelen in Turkije en zich met geblindeerde auto’s laten vervoeren. Ja, Kir waant zich een echte staatsman.’
Volgens Philippe Moureaux, de grote baas van de Brusselse PS, leidt Koksal aan anti-Turkse hysterie. Koksal: ‘Kan hij niet lezen? Ik ben ook van Turkse afkomst. Maar ach, als ik over joden schrijf, dan ben ik een antisemiet, over zwarten een racist, over Marokkanen een slechte moslimbroeder en over Turken een landverrader. Feit is: tot voor kort konden onze verkozenen in de Turkse media zeggen wat ze wilden – niemand die het begrijpt en dus niemand die er acht op slaat. Wij lezen en vertalen dat allemaal.’
Koksal en Lambert haalden vorige week zelfs de Turkse CNN. Uit het bericht sprak volgens Koksal vooral compassie met ‘die arme minister van Turkse afkomst, die zo onfair bejegend wordt’.
H.R.
