Met zijn comebackinterview haalt Vooruitvoorzitter Conner Rousseau praktisch elk Vlaams nieuwsmedium. Daar zijn goede redenen voor.
‘Waarom stappen jullie daar in godsnaam in mee?’ Enkele uren voor de start van het mediabombardement van Conner Rousseau spreekt een politiek zwaargewicht van een andere partij haar verontwaardiging uit. Op dat moment is al uitgelekt dat een dozijn mediatitels, waaronder Knack, van plan is om op hetzelfde moment – donderdagavond 20u10 – een interview met de Vooruitvoorzitter te lossen.
De timing is niet toevallig. Op dat moment zit Conner Rousseau in het praatprogramma van Gert Verhulst. Dat programma wordt de maat der dingen voor de andere media. ‘Het tijdstip van het embargo hangt onlosmakelijk samen met het moment waarop Conner Rousseau aanschuift aan De Tafel van Gert op Play 4’, laat de Vooruitwoordvoerder op voorhand weten. Daar zit Rousseau, op eigen vraag, zonder gesprekspartners aan tafel. Verhulst spreekt hem aan met ‘jij’ en ‘Conner’, niet met ‘u’ of ‘meneer Rousseau’.
Niet alleen politieke tegenstrevers reageren misnoegd op de mediastrategie van Vooruit. Op X, het voormalige Twitter, spreekt mediaonderzoeker Jonathan Hendrickx zijn verontwaardiging uit. ‘Op dit moment hebben letterlijk álle zeven Vlaamse kranten op de frontpages van hun websites een “exclusief” interview met Conner Rousseau dat het afgelopen uur verscheen. In datzelfde uur ook tv-verschijningen bij De Tafel van Gert en Terzake. Dit is waanzin.’ Hendrickx doet een ‘warme oproep’ aan de Vlaamse nieuwsmedia om zich ‘beter bewust te worden van het meehelpen aan communicatiestrategieën van politici en het ongewild voeden van nefaste anti-journalistieke frames’.
(Lees verder onder de preview)
De cirkel lijkt rond. Op 15 juni, toen de geruchten over mogelijk grensoverschrijdend gedrag bekend werden, hadden de media kritiek op de handelswijze van Rousseau. Doordat hij alleen tv-maker Eric Goens in een op voorhand opgenomen filmpje te woord wilde staan, konden kranten en televisie geen bijvragen stellen. Meer nog, de beelden van Goens werden aangeboden aan de andere media, maar die moesten daar wel voor betalen. Dat is hoogst ongebruikelijk – het ‘aanbod’ werd dus beleefd geweigerd door diezelfde media. ‘De VRT brengt het interview met Conner Rousseau over zijn coming-out niet… omdat de maker daar centen voor vraagt’, tweette Hans Vandendriessche, hoofdredacteur van persagentschap Belga die dag. ‘Rousseau wil geen interviews geven. Trieste primeur.’
Drie maanden vooruitspoelen en de communicatiestrategen rond Rousseau pakken het helemaal anders aan. Alle kranten en televisiemedia mogen langskomen. Rousseau gaat in op alle persoonlijke vragen. Naast het strikte embargo rond De Tafel van Gert geldt ook de afspraak dat de helft van het gesprek uit beleidsmaterie moet bestaan.
Zulke afspraken zijn niet ongewoon. Het gebeurt wel vaker dat toppolitici in meerdere kranten (meestal de weekendedities) tegelijk staan. Journalisten weten dat ook. Het is aan de hoofdredacties om dat wel of niet te aanvaarden. Doorgaans is het aangenamer om een interview geheel exclusief te brengen, maar dat is niet altijd mogelijk.
Even terzijde, dat verklaart ook waarom Zuhal Demir (N-VA) op 9 september in zes krantentitels staat bij de publicatie van haar boek Zuhal. De media weten dat ze de taart moeten delen, maar besluiten toch dat het onderwerp zwaar genoeg doorweegt om het te publiceren.
Is het dan ‘waanzin’, zoals Hendrickx stelt, dat een dozijn media het interview met Rousseau brengen?
Een kleine samenvatting van de gebeurtenissen van de afgelopen maanden. Conner Rousseau, een van de populairste politici in Vlaanderen, krijgt te maken met twee meldingen en een klacht bij het parket over grensoverschrijdend gedrag. Zijn partijgenoten maken gewag van een ‘haat- en roddelcampagne’. Op geen enkel moment komt Rousseau zelf terug op de gebeurtenissen. Hij zwijgt een zomer lang.
Vervolgens beslist het gerecht om de drie zaken te seponeren. Juridisch gezien heeft de socialist geen grens overschreden. Naar aanleiding van die evolutie besluit Christine Mussche, de advocaat van Rousseau, de rol van twee journalisten van DPG Media te duiden. Zonder hun bedrijvigheid, zo zegt ze, had geen enkele van de drie zaken geleid tot juridische stappen. Die uitleg van Mussche houdt stand, zo blijkt ook uit een reconstructie door Knack. Zoiets is ongezien in de Vlaamse Wetstraat- en mediageschiedenis.
En dan komt de beslissing van Rousseau om te spreken. Elke journalist krijgt anderhalf uur tijd. Niet via de telefoon, maar op het partijhoofdkwartier in de Brusselse Keizerslaan. En ook niet via een persconferentie, zoals het in vroegere tijden wellicht was gebeurd. Ook dáár zouden alle media aanwezig geweest zijn, ook daarover had elk medium daags nadien bericht.
Gazet Van Antwerpen vroeg dat overigens aan Rousseau: had één persconferentie niet volstaan? ‘Het was misschien gemakkelijker om er in één keer vanaf te zijn, maar goed’, zegt hij. ‘Alle kranten wilden een interview. Het leek ons het meest eerlijk om gewoon iedereen te woord te staan.’
Dat Vooruit een mediashow heeft opgezet, is duidelijk. Zowel in juni, als nu. Niet alleen de persoon Rousseau, maar vooral de gebeurtenissen rond hem, leidden tot de brede interesse vanuit de journalistiek.
Maar hoe goed Vooruit ook denkt zijn mediastrategie te hebben voorbereid, donderdag blijkt toch weer dat de partij niet alles onder controle heeft. Uitgerekend op de dag van de publicatie van het interview, duikt een proces-verbaal op over mogelijk racistische uitspraken van Rousseau tegen een agent in Sint-Niklaas. Opnieuw draaien alle hoofden richting de Vooruitvoorzitter.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier