Leasingmodel elektrische auto onder druk

Net als diverse andere EV-modellen, werd de ID.3 zopas duizenden euro's goedkoper. Fijn voor nieuwe klanten, maar een bittere pil voor het bestaande cliënteel, niet in het minst de leasingmaatschappijen die hun restwaarde zien verdampen.
Gert Verhoeven

De voorbije weken werden we om de oren geslagen met kortingen op elektrische auto’s. Om aanspraak te maken op de Vlaamse overheidspremie voor particuliere kopers werden elektrische auto’s plots duizenden euro’s goedkoper. Goed nieuws voor wie vandaag wil kopen, maar een nachtmerrie voor leasingbedrijven (lees: banken) die hun verdienmodel zien wegsmelten.

De locomotief in de transitie naar elektrisch rijden is de bedrijfswagen. Onze overheid stuurt dit door de fiscale aftrekbaarheid van deze voertuigen te vergroten ten nadele van klassiek gemotoriseerde auto’s. Los van dat mechanisme blijft de aankoopprijs van een elektrisch voertuig een stuk hoger dan die van een exemplaar met verbrandingsmotor. De marketeers van leasingbedrijven hebben daar wat op gevonden, want door de restwaarde (dat is de marktwaarde van de auto na vier jaar, de looptijd van de leasingovereenkomst) bijzonder hoog in te schatten, kan men de maandelijkse leasingprijs (huur) relatief laag houden waardoor de leasingkost van een elektrische auto in lijn ligt met die van een auto met een klassieke verbrandingsmotor. Op die manier schuift men de rekening onrechtstreeks door naar de particuliere consument waarvan men aanneemt dat die binnen vier jaar massaal gebruikte elektrische auto’s zal gaan kopen. 

Van berekend risico…

Tal van experten stellen zich vragen bij de haalbaarheid van die hoge restwaarde, want de praktijk leert dat elektrische auto’s niet zo ‘goedkoop’ in gebruik blijken dan het marketingverhaal belooft. Pechverhelpers zien geen spectaculaire daling van het aantal pechgevallen, wel in tegendeel. Ook de herstelkost van elektrische voertuigen is eerder pittig en zelfs de energiekost ligt in vele gevallen hoger dan die van auto’s met verbrandingsmotoren. Verder wordt in de ‘reken-je-rijk’-strategie van de marketeers nauwelijks rekening gehouden met het gegeven dat elektrische auto’s veel sneller ‘gedateerd’ zijn dan hun voorgangers. De ratrace naar meer connectiviteit en auto-gerelateerde appjes maakt dat gebruikte EV’s – net als andere elektronische huishoudproducten – na pakweg vijf jaar eerder verouderd en dus minder aantrekkelijk zijn. Voeg daarbij de (beloofde) revolutie die er op vlak van batterijen (solid state technologie) zit aan te komen, wat de kans dat de particuliere koper straks bereid is om veel geld neer te tellen voor een (ver)oude(rde) EV verkleint. 

… naar volgende bankencrisis?

Vandaag pakken er nog meer donkere wolken samen boven de torenhoog ingeschatte restwaarde, uitgerekend door de premie die Vlaanderen EV-kopers belooft. Die premie bedraagt 5.000 euro en wordt voorbehouden aan EV’s met een prijs tot 40.000 euro. Steeds meer autoconstructeurs verlagen vandaag hun prijzen tot net onder deze grens, hoewel precies dezelfde voertuigen tot voor kort een prijskaartje hadden dat soms 20% hoger lag. Kopers van het eerste uur zijn op zijn zachtst gesteld ‘not amused’, maar de combinatie van deze korting en de premie maakt vooral leasingmaatschappijen het leven zuur. Leasingvoertuigen die aan de initiële prijs werden aangekocht zullen hun vooropgestelde restwaarde wellicht nooit realiseren en de vooraf afgesproken huurprijs tijdens de rit bijstellen, is geen optie. Deze bittere pil zal wellicht worden doorgeschoven naar de leasingmaatschappijen en vervolgens naar de banken, en ook die zullen niet dralen om een en ander door te rekenen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content