Bericht aan iedereen die nu al genoeg heeft van al die assisenzaken inde journaals: het zal er de komende weken niet beter op worden. Na het proces rond ‘de parachutemoord’ begon maandag voor het Brusselse hof van assisen het proces rond ‘de Marollenmoord’. Een volksjury krijgt er de weinig benijdenswaardige taak om zich uit te spreken over een drama dat zich nota bene in de schaduw van het Brusselse Justitiepaleis heeft afgespeeld. Met een toen nog onbesproken negentienjarige student als enige verdachte. Een stoffenwinkel in de volksbuurt de Marollen was op 17 juni 2007 het toneel van de moord op François-Xavier S. (48), zijn vrouw Caroline (48) en hun dochter Carlouchka (21). Allen werden omgebracht met een mes. De speurders keken vanaf het begin in de richting van de enige overlevende van het gezin, zoon en broer Leopold, die al na enkele dagen werd aangehouden. De speurders konden dankzij zijn gsm en DNA bewijzen dat hij in de winkel was op het moment van de moord, en niet studeerde aan de kust, zoals hij zelf beweerde. Leopold gaf toe, en vertelde toen over een overval, die hij had verzwegen uit schrik voor de daders. Hij was bewusteloos geslagen, en werd wakker met een mes in de handen en drie dode gezinsleden rond zich. Ook dat verhaal bleef echter mistig, want van die aanvallers werd niet één spoor gevonden, het mes en zijn kleren had Leopold weggegooid, en hij stelde zijn verhaal nog enkele keren bij.
De tegenstrijdigheden maakten van de jonge Brusselaar een uitgelezen onderwerp voor sommige media, waarbij het vermoeden van onschuld niet overal gerespecteerd werd. Een duidelijk motief en harde bewijzen voor zijn schuld zijn er nochtans niet. Steun was er voor Leopold wel van zijn familie. 29 verwanten stellen zich op het proces burgerlijke partij tegen onbekenden. Zij geloven in de onschuld van hun neef. Ze drongen ook sterk aan op dit proces, opdat Leopold rustig zijn verhaal zou kunnen doen. Maar voor een sereen proces moeten alle betrokkenen zien te vermijden dat het debat in de media wordt gevoerd, en de kans dat dit lukt, lijkt vandaag klein. Veel aandacht zal in ieder geval gaan naar het profiel van de jongeman. Behalve discussies met zijn ouders over zijn studie en experimenten met softdrugs werden geen noemenswaardige conflicten gevonden. Familie, vrienden en buren noemen hem ook vandaag nog een uiterst aimabele kerel, die ze niet tot dergelijke gruwel in staat zien. De openbare aanklager vraagt wel de internering van Leopold op basis van een psychiatrisch verslag dat de beschuldigde ‘schizofreen’ noemt. De verdediging weet dat echter nu al te counteren met gerechtspsychiaters die hem ‘psychisch gezond’ verklaren.
Voorts zal de Brusselse familiesaga ongetwijfeld ook weer vragen oproepen over de volksjury. Want die moet over drie weken toch maar weer een oordeel vellen over een nu 22-jarige student, in een zaak waarin weinig zeker is.
Thomas Verbeke
