Vorig jaar werd hij tachtig, maar Fred Bervoets schildert onverdroten voort. Woest, boordevol energie, drift en passie. In zijn nieuwe tentoonstelling Onderweg komen opvallend veel oorlogstaferelen voor, waarin Bervoets zelf als soldaat opduikt, al dan niet met een groot, bloedend hart. Hij laat beelden woekeren op het doek, alles buitelt door elkaar, soms lijkt het alsof er net een storm overheen is getrokken. Verf in alle hoeken en kanten. En seks, gruwel en agressie.
Maar er zijn ook verstilde zelfportretten. Bij Bervoets zijn leven en werk een en ondeelbaar. Hij portretteert zichzelf als ‘Rubbes’, met een knipoog naar de barokmeester én de Antwerpse etalageschilder. Er zijn ook veel zelfportretten met doodshoofden op zijn schouder en brandende kaarsen als symbool bij uitstek van vuur, licht en eindigheid. Kunst is een gevecht is de titel van een zelfportret als bokser. Schilderen is de ultieme verdediging van Bervoets, tegen de voortschrijdende tijd en de onafwendbare dood.
Tot 05/02 in Galerie De Zwarte Panter, Antwerpen
