Op 1 januari 2012 viert de euro zijn tiende verjaardag als “meest tastbare” bewijs van de Europese eenmaking. Maar intussen maakt de eenheidsmunt ook de meest fundamentele crisis door in zijn jonge bestaan.
Op 1 januari 2012 viert de euro zijn tiende verjaardag als “meest tastbare” bewijs van de Europese eenmaking. Intussen gaan 14,2 miljard bankbriefjes en 95,6 miljard muntstukken van hand tot hand tussen ruim 330 miljoen Europeanen uit 17 landen, maar maakt de eenheidsmunt ook de meest fundamentele crisis door in zijn jonge bestaan.
Eigenlijk bestaat de Europese eenheidsmunt al sinds 1999, toen de financiële markten de franken, guldens, lires en marken omruilden voor de euro. Op 1 januari 2012 volgde dan in 12 landen ook de fysieke wissel: België, Nederland, Frankrijk, Duitsland, Luxemburg, Italië, Spanje, Portugal, Griekenland, Ierland, Finland en Oostenrijk.
Maar daar bleef het niet bij. Vijf jaar later, in 2007, groeide de eurozone al aan met Slovenië, om nauwelijks een jaar later ook Malta en Cyprus te verwelkomen. Slovakije volgde in 2009 en de jongste eurotelg is Estland. Bedoeling is echter dat zowat alle huidige en toekomstige EU-lidstaten verplicht de euro gaan gebruiken. Enkel het Verenigd Koninkrijk en Denemarken konden destijds een zogenaamde opt-out bedingen.
“Verdwijnen van euro geen optie”
De voorbije crisismaanden leek het echter steeds minder zeker dat de eurozone zelf nog een lang leven beschoren is. De schuldencrisis bracht de eengemaakte munt stevig aan het wankelen, zonder dat dit intussen een halt is toegeroepen.
Verhalen over het uiteenspatten van de eurozone doken de voorbije maanden steeds vaker op, al blijven Europese leiders beklemtonen dat het verdwijnen van de euro geen optie is. Want de eenheidsmunt heeft immers een hele reeks voordelen. “Meer keuze en stabiele prijzen voor de consumenten, meer zekerheid en kansen voor de bedrijven en de markten”, luidt het op de website van de Europese Commissie.
Internationale consumptie
Reizen, producten kopen in het buitenland of via het internet is heel wat makkelijker geworden dankzij de euro. Iets wat ook bedrijfsleiders en economen maar al te graag onderstrepen. Zo zou de grote Duitse automobielsector jaarlijks 300 tot 500 miljoen euro besparen dankzij de eenheidsmunt, berekende de Duitse bank Metzler.
Consumenten stonden echter – zeker bij de start – heel wat sceptischer tegenover de euro. Zij vreesden immers prijsstijgingen, ook al kreeg de Europese Centrale Bank als duidelijke opdracht de inflatie onder de 2 procent te houden. Iets wat ook lukte.
Volgende 10 jaar?
Of de euro ook de volgende 10 jaar nog blijft bestaan, is voorlopig niet met zekerheid te zeggen. Wat wel vast staat, is de aanscherping van de budgettaire discipline en de grip die Europa daarop krijgt.
Op een reeks opeenvolgende crisistoppen namen de Europese staats-en regeringsleiders dit jaar steeds verdergaande beslissingen, maar echt fiscaal federalisme kwam daar nog niet uit voort. Algemeen wordt echter aangenomen dat het verdwijnen van de euro catastrofaal zou zijn voor de Europese economie en welvaart. (Belga/VF)
