Sommige rupsen vermommen zich als een takje om aan rovers te ontsnappen.
Het is op zichzelf al een huzarenstukje: je uiterlijk zo sturen dat het lijkt alsof je een knoestig takje bent. Daarenboven hebben de rupsen die dit realiseren, zelfs de neiging om knikjes en stekeltjes van takjes na te bootsen om zo weinig mogelijk op te vallen. Een bruinachtige kleur moet de mimicry vervolledigen. De diertjes verstoppen zich dus, terwijl ze in feite volledig zichtbaar zijn.
Volgens het vakblad Proceedings of the National Academy of Sciences vult het gedrag van de diertjes hun camouflage aan. Experimenten waarbij rupsen in omstandigheden vol hongerige kippen moesten zien te overleven, tonen aan dat ze zich overdag bij voorkeur nestelen op takken met relatief veel kleine zijtakjes, zodat ze nog minder opvallen dan anders.
Kippen hebben namelijk de neiging te leren dat er als tak vermomde eetbare rupsjes te vinden zijn, maar als zo’n rupsje verstopt zit tussen een aantal echte takjes, zullen de kippen zich te dikwijls vergissen om nog actief naar takjesrupsen op zoek te gaan.
De rupsen doen dus elke dag een dubbele verplaatsing: ’s ochtends naar een tak met veel zijtakjes om zich goed te kunnen verstoppen, ’s avonds naar een tak met veel bladeren om zelf te kunnen schransen. Want dan zien de kippen hen sowieso niet zitten. (DD)
