Annie Chebeya, de weduwe van de vermoorde mensenrechtenactivist Floribert Chebeya, roept minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders op om niet naar Congo te reizen. ‘In Kinshasa zijn de moordenaars aan de macht.’
Annie Chebeya was onlangs in het land voor de voorstelling van een documentaire van Thierry Michel over haar man Floribert Chebeya, de bekende mensenrechtenactivist die op 1 juni 2010 in Congo vermoord werd. Inmiddels werden vijf politiemensen voor de moord veroordeeld, waarvan drie echter bij verstek.
Annie Chebeya: ‘Het proces was een maskerade om de internationale gemeenschap zand in de ogen te strooien. De opdrachtgever van de moord, John Numbi, de grote baas van de nationale politie, die mijn man toen geconvoceerd had, zat niet eens op de beklaagdenbank. En hij kreeg zelf instructies van president Joseph Kabila.’
Enkele weken na de moord kwam koning Albert naar Kinshasa voor de grootste vieringen van 50 jaar onafhankelijkheid. Annie Chebeya: ‘Het koninklijk bezoek vond ik niet gepast. Het heeft mij veel pijn gedaan. De koning heeft ons niet eens een signaal gegeven. Hij vond de mensen dus minder belangrijk dan de feestelijkheden.’
‘Ik hou mijn mond niet’
Volgens Annie Chebeya vroeg de Belgische ambassadeur Dominique Struye de Swielande haar toen te zwijgen: ‘Ik moest maar beter voor mijn kinderen zorgen, niet protesteren en mijn mond houden. Maar ik hou mijn mond niet. Voor niemand.’ De weduwe is inmiddels ondergedoken in Canada. Ze zegt dat België haar een visum en zelfs een transitvisum weigerde toen ze moest vluchten. ‘Waarom? Om de diplomatieke relaties met Kinshasa niet te verstoren.’
De weduwe wil in Brussel klacht indienen tegen John Numbi op basis van de wet op de universele bevoegdheid, als dat mogelijk is. In de komende weken wil minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders (MR) naar Congo reizen. Annie Chebeya: ‘Ik zou de regering vragen om hem thuis te houden. Met een officieel bezoek steunt hij hoe dan ook de dictatuur. In Kinshasa zijn de moordenaars aan de macht. Maar België wil goede diplomatieke en economische relaties, dat is het enige wat telt. Het gewone volk telt niet voor hen.’ (CDS)
