Zoetigheid oefent een primitieve kracht uit op zoogdieren. Velen onder ons kunnen moeilijk de drang weerstaan.
Niet alleen suiker past in een gezond voedingspatroon, ook zout en alcohol hebben gunstige effecten, zolang je er zeer zuinig mee omspringt. Probleem is dat we geneigd zijn te overdrijven.
De voorkeur voor zoet moet niet aangeleerd worden: mensen die er een afkeer van hebben, zijn eerder zeldzaam. Zoetigheid is een van de belangrijkste oorzaken van de huidige epidemie van overgewicht en velen onder ons kunnen moeilijk de drang weerstaan. Er wordt gesproken van verslaving, en volgens een recent onderzoek moeten we dat misschien wel letterlijk nemen.
Tenminste bij ratten. Ratten die vrij kunnen kiezen, geven namelijk al snel systematisch de voorkeur aan water met sacharine, een zeer zoet smakende suiker, boven een shot cocaïne.
Meer nog, ratten die allang verslaafd zijn aan cocaïne, stappen snel over naar suiker. Ze blijven bij die keuze, zelfs na het verhogen van de dosis cocaïne, zo blijkt uit onderzoek (Public Library of Science One. 2007; 2: e698).
Een dergelijke proef kan je niet met mensen uitvoeren en bovenstaande resultaten mogen niet zonder meer worden overgezet. Maar de reactie van de ratten vertelt wel iets over de primitieve kracht die zoetigheid op zoogdieren uitoefent.
Snel opneembare suikers waren een zeldzaamheid in de ontwikkeling van de mens. De massale consumptie ervan is een relatief recent fenomeen in de geschiedenis, en genetisch zijn we er totaal niet aan aangepast. (MF/JE)
