De regering Di Rupo is een jaar oud, en ondernemend Vlaanderen liggen op ramkoers. Maar hoe wordt aan Franstalige kant aangekeken tegen al die kritiek uit Vlaanderen?
De extreem hevige kritiek uit Vlaanderen op de regering-Di Rupo is niet gerechtvaardigd, vindt Etienne de Callataÿ, hoofdeconoom bij de Bank Degroof. ‘Deze regering is op het gebied van begroting en sociaaleconomisch beleid een stuk ernstiger dan voorgaande regeringen Leterme en Verhofstadt. Het verlies aan competitiviteit van onze bedrijven kun je niet in de schoenen van Di Rupo en zijn ploeg schuiven, maar heeft te maken met de zwakheid van vorige regeringen en de kortzichtigheid van onze sociale partners. Eigenlijk heeft dit land geen grote hervormingen meer gekend sinds de eerste regering-Dehaene en het globaal plan.’
‘Veel kritiek uit Vlaanderen is pure ideologie’
Thierry Bodson, de invloedrijke topman van de Waalse socialistische vakbond FGTB, raakt helemaal niet wijs uit de kritiek uit Vlaanderen. ‘Ik heb natuurlijk ook veel bedenkingen bij de begroting, maar die zijn van een heel andere orde. Als ik als vakbondsman naar deze begroting kijk, zie ik een hele reeks maatregelen die vooral in het voordeel zijn van de rijken en de bedrijven. En wat mij dan verbaast, als linkse jongen, is dat degenen die in Vlaanderen zeggen de werkende mensen te verdedigen, tegelijk een indexsprong of zelfs de afschaffing van de automatische loonindexering vragen en bovendien alle andere soorten inkomsten, uit vastgoed of uit kapitaal, willen sparen. Dat snijdt geen hout. Veel kritiek uit Vlaanderen is pure ideologie.’
‘Voka is een politieke partij geworden’
Ook de Waalse bedrijfsleider Eric Domb, oud-voorzitter van de Waalse werkgeversorganisatie UWE en directeur van het succesvolle recreatiepark Pairi Daiza vindt de aanvallen van de Vlaamse werkgevers buitensporig. ‘Maar er is dan ook een groot verschil tussen Waalse en Vlaamse werkgeversorganisaties. Voka is eigenlijk een politieke partij geworden. De verzuchtingen van de Vlaamse werkgevers zijn niet alleen economisch gemotiveerd, er is een grote verstrengeling met de politieke wereld. Maar als men zo graag een rechtse regering wilde, had men die maar op de been moeten brengen.’
Han Renard
Het volledige artikel vindt u deze week in Knack.
