‘Niet elke vorm van verzet is terrorisme’

Gewezen rechter Walter De Smedt gaat dieper in op eerdere uitspraken van Belgische rechtbanken over leden van Koerdische organisaties.

In zijn opinie stuk over de PKK geeft Said Bataray een antwoord op de verontwaardiging van vier N-VA politici die opriepen om “het democratisch verval in Turkije een halt toe te roepen”. De stelling van Bataray is duidelijk: “De PKK is en blijft een terreurorganisatie, ondanks alle eufemismen die men poogt te gebruiken”. Bataray verwijst de parlementairen ook naar de houding van hun partij in deze materie: ‘Was het trouwens niet de NV-A die, terecht overigens, strafrechtelijke en verblijfsrechtelijke sancties wilde treffen tegen mensen die openlijk zouden sympathiseren met terreurgroepen als IS en Al Qaeda?‘ Wat terrorisme is en wie er moet voor vervolgd en veroordeeld worden wordt in ons land niet door een president bepaald: daar hebben wij een Parlement voor dat de wet maakt, hebben wij een Federaal Parket dat vervolgt wat strafbaar is en daar hebben wij ook rechtbanken voor die op gemotiveerde wijze de wet toepassen. En dat is over dit onderwerp ook meermaals en grondig gebeurd.

Het Turkse regime heeft reeds langer geleden en nu nog met meer aandrang de vervolging en/of uitlevering geëist van in ons land verblijvende leden of sympathisanten van het Revolutionair Volksbevrijdingsleger DHKP-C, een Turkse marxistisch-leninistische organisatie en van de Koerdische Arbeiderspartij PKK. Ook de Koerdische TV stations Med-TV en de opvolger er van ROJ-TV werden daarbij geviseerd.

De Belgische Federale procureur Johan Demulle is daar ook zeer actief op ingegaan. Hij voerde meerdere operaties tegen Med-TV, vervolgde in de zaak rond Feyre Erdal leden van de DHKP-C voor bende vorming, criminele organisatie en terroristische organisatie, en omdat één van die leden, Bahar Kimyongur, de Belgische nationaliteit had en hij daardoor niet kon worden uitgeleverd, voerde hij een ” bestuurlijke” operatie om het wél te kunnen doen. Om zijn vordering kracht bij te zetten beweerde de heer Delmulle zelfs dat hij het doelwit was van de DHKP-C en hij er doodsbedreigingen van kreeg.

Al deze operaties werden door meerdere rechtscolleges langdurig behandeld én uitvoerig beoordeeld.

Gemediatiseerd spektakel

In 1996 startte het Federaal Parket een grootschalige operatie, de operatie-Spoetnik. Bestuursleden van het productiehuis van Med-TV, de voorloper van ROJ-TV, werden aangehouden onder de beschuldiging witwassen van geld afkomstig uit terroristische activiteiten, mensenhandel en bendevorming. Het proces tegen de 17 verdachten liep voor het Federaal Parket slecht af: de verdediging toonde aan dat een aantal anonieme getuigen die beweerden afgeperst te zijn door de PKK, in werkelijkheid gemanipuleerd werden door de Rijkswacht.

Maar in april 2008 poogde federaal procureur Johan Delmulle het opnieuw: er vonden opnieuw huiszoekingen plaats in Brussel, Verviers en Eupen. In een vakantiepark werden 29 Koerdische vrouwen, die er een bijeenkomst bijwoonden over vrouwenrechten, opgepakt. Kort daarop moesten allen worden vrij gelaten. De advocate van de vrouwen noemde het “een groot gemediatiseerd spektakel”en ” verontrustend dat een dictatuur als Turkije zo’n greep heeft op onze democratie”.

Opvattingen van wat terrrorisme is

In een zeer uitgebreid en erg goed gemotiveerd arrest van 7 februari 2008 worden de beklaagden in de zaak Erdal wel veroordeeld voor de wapens en de valse documenten maar worden zij vrijgesproken voor de andere terroristische tenlasteleggingen. Het Antwerpse hof heeft een andere opvatting over wat terrorisme is : ‘Er zijn uiteraard meer dan genoeg gevallen bekend waarin dergelijk verzet op algemene bijval onthaald wordt en niet alleen wordt goedgekeurd, maar zelfs wordt toegejuichd en bewonderd … Verzet kan legitiem zijn en elk verzet is dus niet gelijk aan terrorisme… Uit het dossier is niet gebleken dat in de periode zoals voorzien in de tenlastelegging de beklaagden verder zouden gegaan zijn dan het uitoefenen van rechten waarvan door de wet zelf bepaald wordt dat zij in geen geval mogen worden beperkt of belemmerd. Het Hof spreekt zich ook uit over de bedreigingen aan de persoon van de federale procureur : ‘Wat betreft de door het openbaar ministerie aangehaalde “bedreigingen van de Belgische magistratuur”, stelt het Hof vast dat de stukken waarnaar het Openbaar Ministerie verwijst geenszins bedreigingen aan het adres van de magistratuur inhouden. Het gaat om communiqués…waarin in scherpe bewoordingen de houding van de Belgische justitie en vooral van het openbaar ministerie wordt veroordeeld. Als “bedreigingen” kunnen deze stukken evenwel niet geïnterpreteerd worden.”

Het federaal parket beperkte de actie niet tot de gerechtelijke procedure, het gerechtelijk onderzoek en de vervolging in openbare zitting voor de strafrechter. Dat blijkt pas wanneer een proces-verbaal van het crisiscentrum van de regering van 26 april 2006 boven water komt omdat meerdere politie -officieren die op die vergadering aanwezig waren hun verontwaardiging uiten met de door de Federale procureur Delmulle gevolgde handelswijze en zij daarom zelfs de tussenkomst van de voorzitter van de Kamer van Volksvertegenwoordigers vragen.

Turkse vraag om aanhouding en uitlevering

Want omdat moet vastgesteld worden dat een medeverdachte van Erdal, Kimyongur, in opvolging van een rechterlijke beslissing een vrij man is en hij bovendien de Belgische nationaliteit heeft waardoor hij niet wettelijk kan uitgeleverd worden, wordt naar een andere mogelijkheid gezocht om toch te kunnen voldoen aan de Turkse vraag tot aanhouding en uitlevering. En die oplossing wordt gevonden.

Omdat geweten is dat Kimyongur zich naar een muzikaal evenement in Nederland zal begeven wordt tot samenwerking met de Nederlandse diensten besloten. Als bij toeval wordt in Nederland de wagen waarin Kimyongur zat onderworpen aan een snelheidscontrole. De bestuurder wordt niet verontrust. Kimyongur wordt wél “gescreend” en daarbij wordt het Turkse aanhoudingsbevel opgemerkt én uitgevoerd. Maar de Nederlandse rechter laat zich niet vangen. Kimyongur wordt in vrijheid gesteld omdat de in het aanhoudingsbevel vermelde feiten in Nederland “niet strafbaar” zijn.

Wat moet volgens Said Bataray in ons land vervolgd en bestraft worden? Hij somt het zelf op: ” Wat Demirtas en zijn aanhangers doen, is het verheerlijken en steunen van een organisatie die sinds 2002 op de lijst van terroristische organisaties staat. Ze noemen de zelfmoordterroristen martelaars, wonen hun begrafenis bij, houden verheerlijkende toespraken op deze begrafenissen, vieren uitbundig als er weer een 20-jarige soldaat of een nietsvermoedende Koerdische schaapherder wordt vermoord door PKK-terroristen.”

Bataray maakt hier dezelfde fout als de toenmalige Federale procureur Delmulle: niet elke vorm van verzet is terrorisme, en om vervolgd en bestraft te worden moeten er feiten zijn die door de wet als een misdrijf zijn omschreven. Zo niet geldt wat de toenmalige minister van Binnenlandse zaken Patrick Dewael over de vrijlating van Erdal verklaarde: “En iedereen blijft onschuldig tot een rechter het tegendeel heeft beslist…anders leven we in een politiestaat en daar pas ik voor”.