Dat David Beckham met een popster is getrouwd en dat Ronaldo van het bourgondische type is, weet stilaan iedereen. Maar hoe zit het met de levensstijl van onze eigen topsporters ? Onze Madame ging op visite bij Wim Mennes.
W im en zijn vriendin Inge hebben een luchtig en modern huis gebouwd in het Limburgse Peer. “We zijn allebei geboren en getogen Limburgers”, vertelt Wim. “Ik kom van Lommel en zij van Maasmechelen. We waren dus op zoek naar een huis midden tussen die steden. Ik kan me niet voorstellen om ergens anders te wonen dan hier, in Limburg. Het maakt niet uit dat het een eindje rijden is tot aan de club. En dramatisch ver is Westerlo trouwens niet.”
Zonder franjes, net als zijzelf
Het huis weerspiegelt de nood aan ruimte en rust die Wim en Inge ook in hun omgeving zochten. De grote ramen langs alle zijden van het huis integreren het uitzicht in het huis. “Veel lucht en veel licht”, zegt Wim. De inrichting is vooral het werk van Inge. Wim beperkt zich tot vetorecht. “Ik ga wel mee als we iets gaan kopen hoor”, vertelt hij. “Als ik iets echt, echt niet mooi vind, dan zeg ik het wel. Maar Inge brengt de ideeën meestal aan.” “Ik heb het interieur bewust sober gehouden”, legt ze uit. “Veel zachte tinten, zoals grijs en ecru. Niet te veel franjes, net zoals wij zelf.” Dat betekent echter geenszins dat er geen ruimte is voor fantasie. Tussen de living en de keuken bijvoorbeeld zorgt een serie van brede zuilen en spaties voor een alternatieve lichtinval tussen beide ruimtes.
Levendig, net als de kinderen
Een hoek van het huis springt bijna letterlijk uit de band. Tussen de rustige tinten en de orde ligt een hoek die explodeert van kleur : de kinderhoek. Overal staan en liggen speelgoed en knuffels in die typische, felle kleuren. “Overdag mogen Seb en Lotte hun gang gaan”, zegt Wim. “Je moet kinderen wat vrijheid kunnen laten, vind ik. ’s Avonds ruimen we samen op. Ze brengen zoveel leven in huis. Die gezellige sfeer van een huis vol kinderen kan je met niks vergelijken. Zelf kom ik uit een gezin van zes. Ik heb nog twee broers en drie zussen. Waarschijnlijk houden we het zelf ook niet bij twee. We willen graag nog een derde kindje. En wie weet, misschien nog een vierde ?”
Tuinman in theorie
Als we de tuinmankwaliteiten van Wim aansnijden, ontstaat er een vertwijfelde discussie. “In theorie is tuinieren wel een hobby van me”, aarzelt Wim. “Maar in de praktijk durft het al eens mankeren.” Acht aren onderhouden is natuurlijk ook niet minnetjes. “We willen dit jaar nog onze tuin laten aanleggen. Nu is het in feite nog een groot gazon. We hebben een tuinarchitect aangesteld. Nadien haal ik zelf mijn groene vingers eens uit de mouwen.”
Creatief koken
De keuken is het domein van Inge. “Ik kook erg graag, ja”, vertelt ze. “En ik durf al eens te experimenteren. Ik sprokkel overal wel receptjes samen, uit kookboeken, uit de Flair … Ook kookprogramma’s zoals dat van Jamie Oliver kunnen me inspireren. Ik probeer overal ideeën op te doen. Vaak varieer ik wel op die receptjes. Soms moet je wel, omdat je niet alles in huis hebt of omdat bepaalde ingrediënten hier moeilijk te vinden zijn. Pastagerechten van alle soorten en vormen zijn onze favoriet.” En het gezin Mennes eet, zoals het een topsporter betaamt, ook gezond, al ligt dat niet echt aan het voetbal. “Ik kook sowieso gezond”, zegt Inge. “Ook als Wim geen topsporter was, zou ik nog met olijfolie of minarine koken. En snoepers zijn wij ook al niet. Veel moeite hoeven we dus niet te doen.”
Limburg fietsparadijs
“Als het even kan, trekken we erop uit met onze fietsen”, vertelt Wim. “Limburg fietsparadijs is geen mythe, het is hier prachtig. En er zijn overal mooie fietsroutes afgebakend. Lange afstanden kunnen we niet meer afleggen met de kindjes achterop. Want zij gaan steevast mee. Meestal beperken we ons tot een kilometer of twintig. Occasioneel zijn we al tot aan mijn ouders gereden, dat was, heen en weer, een rit van vijftig kilometer.”
Weidse velden
“We zijn meteen op deze bouwgrond gesprongen toen we hem zagen”, zegt Inge. “We hebben hier ongeveer acht aren grond. We wilden ruimte om ons heen.” Wim beaamt dat. “We zitten hier midden in het groen, tussen de velden. We kunnen ver om ons heen kijken, dat was belangrijk voor me. Ik heb ruimte nodig. Dat brengt een gevoel van vrijheid mee. En dat weidse uitzicht maakt een mens rustig. De drukke gejaagdheid van de stad, dat zou niks voor ons zijn.”
ILKA DE BISSCHOP
