De opdoffer in Liverpool deed reus City even wankelen, maar over het meester- schap van de ploeg van Pep Guardiola in Engeland bestaat geen twijfel. Zijn Blues kunnen zaterdagmiddag op Wembley, uit bij Tottenham, voor de derde keer in zeven jaar kampioen worden.
Wanneer u dit leest, weet u of het nog is gelukt, Liverpool uitschakelen op weg naar de finale van de Champions League. Maar zelfs indien Kevin De Bruyne en company daar faalden, dan nog kunnen ze terugblikken op een fantastisch seizoen. In zijn tweede jaar in Engeland is Pep Guardiola op weg om alle records te verpulveren. Twee uitschuivers slechts in de competitie, en Europees een paar zeldzame, toen de kwalificatie voor de volgende rondes al vaststond. Alleen in Liverpool vorige week ging City écht met de billen bloot. Elke coach ontmoet wel iemand tegen wie het niet of minder lukt. Voor Guardiola heet de boeman JürgenKlopp. Gisterenavond stonden ze in het Etihad voor de 14e keer tegen elkaar. Van de 13 vorige ontmoetingen (ook in Duitsland) won Klopp er 7 en speelde hij 1 keer gelijk. Ter vergelijking: José Mourinho deelt een Spaans verleden met Guardiola en moet veel slechtere statistieken voorleggen: zaterdagavond stonden beiden voor de 21e keer tegenover elkaar. Slechts 5 van die matchen kon Mourinho winnen.
Manchester City legt dit jaar ‘Guardiolastatistieken’ voor.
Sinds hij Barcelona in 2012 verliet voor een retraite in New York en een nieuw leven in het buitenland, haalde Pep geen finale meer van de Champions League. Dat is opvallend. Titels wel. Drie bij Bayern en straks zijn eerste in Engeland, in zijn tweede seizoen bij City. Vorig jaar stootte hij er nog op een ongenaakbaar Chelsea, dit seizoen overvleugelde hij iedereen. Is dat niet logisch, gezien de investeringen van ruim 300 miljoen euro in vooral het verdedigende compartiment ( Laporte, Mendy, Ederson, Walker, Danilo)?
Ja en neen. Ook anderen investeerden. Het uitblinkende Liverpooltrio Van Dijk, Oxlade-Chamberlain en Salah kostte de Reds dit seizoen samen ook 160 miljoen euro, terwijl Mourinho in die twee seizoenen United ook al meer dan 300 miljoen investeerde in jongens als Pogba, Lukaku of Sánchez. Hij won er, net als Pep, een ligabeker mee, én de Europa League. Pep pakt een van de komende speeldagen de titel. Guardiola lijkt na twee jaar met zijn City verder te staan dan Mourinho met zijn United, dat wel.
Spanning
Wint in Engeland gewoon de rijkste? Niet echt. City heeft, net als PSG en Barcelona, een rijke Arabier achter zich, maar de rijkste Engelse ploeg is het niet. Dat is nog steeds wereldmerk United, dat 28 procent meer inkomsten heeft dan de stadsgenoot. In die zin is het halen van de titel in Engeland voor Guardiola moeilijker dan eerder in Duitsland met Bayern. De ploeg uit München steekt daar wél met kop en schouders uit boven de tegenstand, ook financieel. In Spanje is Barcelona iets minder rijk dan Real, maar veel rijker dan het nummer drie in de inkomstenstand, Atlético Madrid.
Voor Pep alleen de beste ploegen, maar kampioen worden in Engeland is misschien wel het moeilijkste kunstje. Hoe groot het verschil tussen City en de dichtste achtervolger dit seizoen ook is, de financiële realiteit in de Premier League is dat die al bij al, toch voor de top zes, een veel evenwichtiger competitie is dan de andere grote in Europa. In de Football Money League van Deloitte staan ze met 5 in de top 9 en zitten de Spurs (11) Juve (10) op de hielen. Ongetwijfeld brengt het nieuwe White Hart Lane ook hen in de top tien.
Het hoeft dan ook niet te verwonderen dat de voorbije jaren in de grote competities alleen in Engeland bij de start van de competitie de kampioen niet bekend is. In Spanje zijn er twee titelpretendenten, in Frankrijk, Duitsland en zelfs Italië (waar Napoli wel op de hielen van Juventus zit) is de spanning veel minder. De Premier League telde de voorbije zes seizoenen vier verschillende kampioenen: Chelsea (2), Leicester City, Manchester City (2) en Manchester United. Het kan dat City vertrokken is voor een dominantie van een paar jaar, maar zeker is dat niet. Integendeel. De top wordt breder nu ook Tottenham sprongen maakt.
Op recordjacht
Hoe sterk de jaarprestatie van City was, blijkt uit onderstaande statistieken. Was het in zijn eerste jaar nog aanpassen aan Engeland en de ploeg aan hem, dan legt City dit jaar ‘Guardiolastatistieken’ voor. Vorig seizoen kwam City aan gemiddeld 598 passes per wedstrijd, dit jaar zit men boven de 700. Gemiddeld percentage balbezit: een verbijsterende 71 procent. Ter vergelijking: het Barça van Guardiola bij zijn laatste titel in 2011 haalde 72,8 procent. Het aantal tackles in verdedigend opzicht ging dit seizoen steil naar beneden, het aantal tegengoals ook. Vorig seizoen eindigde Guardiola met City op een derde plaats, met 39 tegengoals in 38 wedstrijden, een gemiddelde van meer dan één. Voor de Spanjaard een dieptepunt als trainer. Ook dat liep dit jaar al veel beter.
Deze voor City (en Kompany, Agüero en Yaya Touré) wenkende derde titel in zeven seizoenen kan op 13 mei, als City met een verplaatsing bij Southampton zijn seizoen afrondt, nog veel meer kleur krijgen via een paar ‘absurde’ records. Zoals daar zijn:
Meeste zeges op rij. Vorig jaar haalde Chelsea er 13. Het record stond op naam van Arsenal met 14, maar City bracht het dit seizoen op 18. Van 26 augustus tot 31 december won het élke competitiematch. Uitschieters: 1-2 bij United, 0-1 bij Chelsea en 5-0 thuis tegen Liverpool.
Meeste zeges in een seizoen. Het record staat op 30, vorig jaar behaald door Chelsea. De zege tegen United zaterdag bracht City op 28. Nog twee te gaan, met nog zes wedstrijden op de teller. Zeer waarschijnlijk gaat ook dat record eraan. Het record van ongeslagen door een competitie te gaan, lukt niet. Arsenal slaagde daar in het seizoen 2003/04 in. City verloor dit jaar in de competitie twee keer.
Het grootste verschil tussen het nummer één en twee staat nu op naam van Manchester United, met 18 punten. In mei 2000 was dat de kloof met Arsenal. Sinds zaterdag is de kloof voor City met de stadsgenoot 13 punten. Daar is nog wat werk aan.
Het meeste aantal goals in één seizoen. Dat record staat op naam van het Chelsea van CarloAncelotti in 2009/10: 103. Dat wordt nog de grootste uitdaging voor De Bruyne en co, die lang aan een gemiddelde van boven de 3 goals per match zaten en het record leken te verpulveren. Het wordt nog werken de komende weken, maar het zou moeten lukken. Het record van het minste aantal tegengoals is niet meer te halen. Dat staat op naam van Chelsea, dat er in het seizoen 2004/05 maar 15 slikte.
In 2004/05 pakte Chelsea met 95 punten de titel. Dat record zal City, nu al aan 87 punten met nog zes speeldagen te gaan, ook wel breken. Pep Guardiola haalde er in 2010/11 met Barcelona 96 en een seizoen eerder zelfs 99. Een mooi doel. Of nog beter: Real Madrid en Barcelona (onder Vilanova) haalden beiden al 100 punten in 38 wedstrijden. Dat breken is ook mogelijk. Het absolute record in Europa in een competitie met 20 staat op naam van Juventus, met 102 punten (2013/14). Zelfs dat kan na de nederlaag van zaterdag nog worden geëvenaard.
