Memorial Van Damme: verbetert Shericka Jackson het wereldrecord op de 200 meter dankzij ‘stadiondoping’?
Jonas Creteur gaat op zoek naar een markant cijfer van de sportweek.
Slechts zeven honderdsten scheelde het, tussen de tijd die Shericka Jackson in de WK-finale van de 200 meter in Boedapest neerzette (21”41) en het wereldrecord van Florence Griffith-Joyner (21”34), dat al dateert van 1988. Volgens aerodynamicaspecialist Bert Blocken was Flo Jo’s record zelfs gesneuveld als Jacksons haar niet in een dotje boven op haar hoofd was geknoopt. Die windvangende bol kostte de nieuwe wereldkampioene 15 à 30 honderdsten, schat Blocken. Reken uit het nieuwe wereldrecord, de vele extra dollars en de roem die Jackson daarmee had vergaard.
Maar geen nood, Jackson krijgt vrijdag op de Memorial een nieuwe kans. En, als de wind en de temperatuur meewillen, zelfs een nog betere op de befaamde piste van het Koning Boudewijnstadion. Befaamd omdat ze bekend is om haar brede, lange bochten. Dat ontdekten atletiekkenner Ivan Sonck en ex-olympisch medaillewinnaar Roger Moens in 2012. Ze noemden het ‘de beste stadiondoping ter wereld’.
Uit hun onderzoek bleek dat de straal van de bochten er liefst 40,70 meter bedraagt. Net binnen de reglementaire grens van 41,26 meter, maar wel de grootste afwijking van de norm van alle pistes waar belangrijke meetings of kampioenschappen worden gelopen. Die maatstaf bedraagt 36,50 meter. World Athletics, de internationale atletiekbond, wil zo uniformiteit inbouwen, al schommelt de straal op andere pistes doorgaans tussen de 35 en 38 meter.
Bij de Memorial is die nog langer, en dat biedt een significant voordeel. Door de straal van 40,70 meter is de lengte van de bocht 128,81 meter, ruim 13 meter langer dan de standaard van 115,61 meter. Hoe langer en dus hoe minder scherp de bocht, hoe lager de middelpuntvliedende kracht. Zo verliest een atleet op de piste van het Boudewijnstadion minder energie om die bocht te nemen. En wint hij tijd, ondanks de minder lange laatste rechte lijn van 71,29 meter (versus 84,39 meter als standaard).
Op papier zijn de minst scherpe buitenbanen het meest ideaal, want de straal schuift per baan op met 1,22 meter. Hoeveel tijd een atleet daarmee wint, hangt af van onder meer de wind en het type atleet, maar volgens Moens kan het oplopen tot twee tienden in de buitenste banen. Niet toevallig zijn twee van de snelste zeven 200 metertijden ooit bij de mannen op de Memorial gevestigd. Ook Kim Gevaert liep haar nationaal record op die afstand tijdens het BK dat in 2006 in het Boudewijnstadion plaatsvond.
Het mooie aan dit verhaal: vandaag is Gevaert directeur van de Memorial. Toen producent Mondo dit jaar een nieuwe piste aanlegde, drong zij er met de organisatie op aan dat de straal van de bochten behouden zou blijven. Misschien levert dat Shericka Jackson vrijdag wel een nieuw wereldrecord op.
