‘Met een taks op woekerwinsten van energiebedrijven geeft de overheid alvast het goede voorbeeld’

Sara De Mulder van Liberales vraagt aandacht voor het contract tussen de overheid en de burger wat belastingen betreft.

Engie boekt een kwartaalwinst van 5 miljard euro. Olie- en gasconcern Shell boekte het eerste kwartaal 7.1 miljard dollar winst en het tweede kwartaal boekte ditzelfde bedrijf een nettowinst van 17, 6 miljard euro. Het zijn cijfers die niet meer te vatten zijn. Ondertussen kost het oppompen van olie of het produceren van elektriciteit welgeteld nul euro extra in vergelijking met vorig jaar. 

Sinds het uitbrengen van deze winstcijfers worden we dagelijks om de oren geslagen met doemberichten over nog meer nog grotere prijsstijgingen. Multinationals regeren de wereld. Hun winsten komen puur uit de zakken van een wereldbevolking die op hallucinante wijze uitgemolken wordt en een politiek bestel dat zo mak is geworden, dat we overheden best gewoon kunnen afschaffen.

Of toch niet? Adam Smith, de vader van de “Vrije Markt” waarschuwde in zijn opus magnus reeds voor de vorming van monopolies en het risico op ongebreidelde winsthonger van bedrijven. Hij adviseerde als tegengewicht een sterke overheid te installeren. Die moet in de eerste plaats toezien op het voorkomen en verhinderen van monopolievorming. Aan de andere kant, hoort deze sterke overheid de winsten te herverdelen onder de bevolking door middel van belastingen.

U valt wellicht steil achterover als u leest dat één van de grondleggers van het Liberalisme, zich niet enkel radicaal uitsprak tegen monopolies maar ook nog eens fervente voorstander was van belastingen. Als er twee zaken zijn waaraan het huidige corpus aan zelfverklaarde liberalen een hartsgrondige hekel heeft, dan is het immers bedrijven aan banden leggen en bedrijfswinsten takseren.

We hoeven dus onze overheid niet af te schaffen, integendeel de wereld heeft nood aan krachtige, democratisch verkozen regeringen die doen waarvoor ze verkozen worden, namelijk de burgers beschermen en een goed leven bezorgen. 

Onze overheid kan alvast het goede voorbeeld geven, door een woekertaks in te voeren op de woekerwinsten die de energiebedrijven dit jaar boekten. De “krachtige” sociale maatregelen die ze immers beweerde te nemen zijn een maat voor niets. De 4 miljard euro die ze investeerde in het verminderen van de accijnzen en premies, brengen geen zoden aan de dijk voor de honderdduizenden gezinnen die hun energiefactuur en hun benzinekosten, onterecht zagen stijgen tot onhaalbare proporties. 

Bovendien is het verlagen van belastingen, zodat bedrijven hun prijzen ongelimiteerd verder kunnen opdrijven en dat ook doen, nefast voor onze welvaartstaat.

Er bestaat namelijk een contract tussen de overheid en de burger inzake belastingen. Dat contract houdt in dat wij belastingen betalen en dat de overheid daarmee de sociale voorzieningen financiert die we zelf individueel niet kunnen georganiseerd krijgen; onderwijs, ziekenzorg, het wegennet, het elektriciteitsnet, justitie,… het zijn allemaal zaken die betaald worden van onze belastingen en dat is ook de bedoeling.

Het is niet de bedoeling dat bedrijven stom, doof en blind blijven voor de noden van hun klanten omdat ze met handen en voeten gebonden zijn aan deze bedrijven, om te voorzien in hun basisbehoeften. Evenmin is het de bedoeling dat de overheid dan doodleuk wat belastingen verlaagd zodat we dat geld ook nog aan privébedrijven kunnen geven. 

Onze sociale zekerheid, heel ons sociaal bestel en onze samenleving komen daardoor immers onder druk te staan. 

Wat de overheid moet doen is zelf opnieuw voorzien in haar kerntaken en de basisbehoeften van haar burgers, maximumprijzen instellen voor deze basisbehoeften als het dan toch in privéhanden blijft en vooral takseren. Want die 4 miljard euro inkomsten die de overheid misliep door de accijnzen te verlagen moeten gerecupereerd worden, bij diegene die dit geld onterecht in hun zakken stopten. Een woekertaks die dat geld recupereert zodat het alsnog in onze sociale zekerheid kan gestopt worden, is wel degelijk de oplossing. Het kan dienen om de gaten te dichten, die de ongebreidelde winsthonger van deze gruwelbedrijven en hun tot op het bot verdorven managers.

Ons burgers rest enkel zo’n overheid te installeren, als de huidige versie haar opdracht niet wenst aan te gaan.

Dat kan op twee manieren, de huidige regering wegstemmen bij de volgende verkiezing maar ook en vooral door zelf op te komen bij de volgende verkiezingen. Meer dan ooit hebben we immers mensen nodig die zich politiek engageren met de juiste doelstellingen voor ogen. Mensen die weten wat het is om de eindjes aan elkaar te knopen en weten waar het schoentje wringt. Mensen die nog niet gecorrumpeerd zijn door jarenlang lobbywerk en steekpenningen van belangengroepen maar zullen regeren vanuit idealen die het eigen electorale belang overstijgen. 

Een democratie is maakbaar en we maken haar zelf, laat ons dat vooral niet vergeten.