Het instituut heeft een grote rol gespeeld in het creëren van menselijke diversiteit.
Al eeuwenlang cultiveren we het idee dat de mensheid halverwege het laatste millennium voor Christus door een eerste golf van ‘moderne beschaving’ ging. De ‘archaïsche’ wereld van meedogenloze heersers, mensenoffers en grootschalige slavernij zou toen vervangen zijn door een soort ‘verlichting’. Sociale rechtvaardigheid, familiewaarden en wettelijke normen vervingen de oorspronkelijke regels en gewoonten.
Een groep wetenschappers stelt nu in Nature dat er geen aanwijzing te vinden is voor zo’n algemene transformatie. Er was geen consistente overgang naar een beschaafdere aanpak in de vele gemeenschappen van toen. Het ging om een chaotisch gebeuren met een grote variatie van plek tot plek.
Een studie in Science buigt zich over de rol die de kerk heeft gespeeld in het creëren van menselijke diversiteit. Er zijn meer dan zevenduizend talen en duizenden religies in de wereld. De kernboodschap is dat de eeuwenlange sterke greep van kerken op hun omgeving geleid heeft tot meer individueel gedrag van mensen. Het proces moet begonnen zijn met een aanbeveling van de katholieke kerk in de middeleeuwen om niet langer binnen de familie te huwen, maar het wat verder te gaan zoeken. Nieuwe gezinnen stelden zich daardoor onafhankelijker op van hun verwanten. Zo verschoof de aandacht van loyaliteit en gehoorzaamheid binnen de familie naar een meer individualistische aanpak met een tolerantere houding ten opzichte van vreemdelingen.
Het is evident dat de kerk als instituut profiteerde van het breken van familiebanden, zodat er nood kwam aan een ander verbindend sociaal kader: zijzelf.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
