Meer groei en langer werk voor een beter pensioen

Hoewel Karin Temmerman het afkeurt, zullen we ons pensioen meer zelf moeten regelen via lange termijnsparen en minder via ons spaarboekje, schrijft VOKA.

Ja, mensen zijn bevreesd over hun pensioen. En dus moeten we met oplossingen komen. Meer economische groei, meer mensen langer aan het werk en een grondige update van de berekening van ons pensioen. Dat zijn de ingrediënten die volgens Voka nodig zijn om ons pensioensysteem te vrijwaren voor de toekomst. En hoewel Karin Temmerman (SP.A) het afkeurt, zullen we ons pensioen ook meer zelf moeten regelen via lange termijnsparen en minder via ons spaarboekje. De volgende regering zou ons daar fiscaal voor moeten aanmoedigen.

Uw grootste bekommernis is uw pensioen, leert de ‘Foto van Vlaanderen’. Bijna vier op de vijf mensen heeft schrik het als gepensioneerde te moeten doen met te weinig geld. Het wettelijk pensioen zal ook verminderen, als we het systeem niet veranderen om het betaalbaar te houden. Een Grieks drama. Niets doen is dus niet langer een optie. We hebben structurele ingrepen nodig, voor het welzijn van ons allen.

Vandaag missen we perspectief. Er is geen gezamenlijk toekomstproject. Twee procent groei hebben we absoluut nodig om onze sociale engagementen te kunnen nakomen, zo is gebleken uit berekeningen van ons Kenniscentrum. Maar ook voldoende begrotingsoverschotten in de overheidsfinanciën, meer mensen aan het werk die ook langer gaan werken. Met gemiddeld 32 jaar hebben we bijzonder korte loopbanen in de EU. We moeten zo snel mogelijk naar 45 jaar. Niet als straf, maar om de winkel te blijven betalen. Vandaag zijn er 2 werknemers voor 1 gepensioneerde. Niets doen brengt deze verhouding tegen 2060 op 1,2 werknemers voor 1 gepensioneerde. Dan zakt onze samenleving in mekaar als pudding. Is dit wat we willen?

Willen we de stijging van de vergrijzingskosten kunnen opvangen door extra economische groei, dan moet die groei vandaag beginnen. Daarom moeten we tegelijkertijd ook de overheidsuitgaven afremmen. Onze fiscale en parafiscale druk is torenhoog. Dus bijkomende ontvangsten via belasting- of bijdrageverhogingen is geen optie. Dus enkel een afbouw van het overheidsbeslag is de juiste keuze.

Door het slechte pensioenbeleid van vroegere regeringen zit ons pensioenstelsel vandaag in crisis. Problematisch is niet dat een pensioen werd uitgekeerd aan de gepensioneerden, wel dat de bijdragen van de babyboomers werden opgesoupeerd door de keuze van het repartitiestelsel. Dit systeem is niet langer houdbaar, nu we steeds meer gepensioneerden hebben en ook steeds meer mensen langer leven. Onze wettelijke werknemerspensioenen zijn laag. En intussen wordt niet werken genereus gefinancierd door allerlei verlofregelingen zoals tijdskrediet en loopbaanonderbreking. De band tussen bijdragen en pensioen wordt dus des te groter. Dat is niet eerlijk.

Om de levensstandaard te kunnen behouden tijdens ons pensioen is er dus geen andere weg meer mogelijk dan dat we tijdens onze loopbaan ook een stuk van onze financiële toekomst in handen nemen. Dat is niet ‘elk moet maar zijn eigen boontjes doppen‘, waar Temmerman voor vreest. De waarheid is dat we er niet gaan geraken zonder we dat we allemaal ook een stukje van de last dragen.Dat moet de uitdaging zijn. Ook dat is solidariteit, met het oog op morgen. Het is nog niet te laat, maar het moet nu wel gebeuren.