Optische chips voor computertechnologie hebben een aantal onmiskenbare voordelen vergeleken met klassieke elektronische chips. Ze gebruiken lichtdeeltjes in plaats van elektrische signalen om informatie over te dragen, zodat ze veel sneller opereren.

Een nadeel is dat optische chips meestal niet meer dan één functie aankunnen, maar daaraan wordt gewerkt. In Nature geven informatietechnoloog Wim Bogaerts (Imec/UGent) en een aantal collega’s een stand van zaken. Ze beschrijven complexe productiesystemen voor optische chips, inclusief ingebouwde structuren en algoritmen om automatisch problemen op te lossen en nieuwe functies te implementeren. Sommige systemen kunnen zelfs zichzelf configureren.

Van optische chips wordt onder meer verwacht dat ze het energieverbruik van 5G-communicatie en communicatie over lange afstand (zoals met toestellen in de ruimte) beduidend zullen terugschroeven.

Andere onderzoekers melden in Physical Review Letters dat ze erin geslaagd zijn licht opgeslagen in een wolk van extreem koude rubidiumatomen als een pakketje te verplaatsen over een afstand van 1,2 millimeter. Dat lijkt wat onnozel, maar het is een doorbraak in het onderzoek naar kwantumcommunicatie. Ook die moet communicatie nog sneller maken dan vandaag al het geval is.