Uw uitgangsanalyse is correct (?Weg met de rommelwinkel?, Knack nr. 49). Gimvindus is inderdaad opgericht om de erfenis van de ex-nationale sectoren na de regionalisering (wetten van 8/8/1988 en 16/1/1989) te beheren. De Vlaamse regeringsverklaring van februari 1989 stelde dat de participaties en vorderingen, ontstaan door de sectoriële herstructureringsplannen van de federale regering (1979 – 1988), zouden worden ingebracht in een speciaal daartoe op te richten tweedefunctiefiliale van de Gimv, met het oog op hun zo snel mogelijke valorisatie. Van bij de start van Gimvindus in 1989 was het doel dus de valorisatie van deze ?rommelportefeuille?.
Wat echter de stand van de uitvoering van die opdracht en zeker mijn verantwoordelijkheid daarin betreft, neemt u een loopje met de realiteit.
Gimvindus heeft van bij zijn ontstaan in 1989 tot 30 november 1996 voor meer dan 36 miljard frank gerecycleerd. In de voormelde wet van januari 1989, de zogenaamde financieringswet, werd ervan uitgegaan dat de liquiditeitswaarde van de ?rommelportefeuille? gelijk was aan 1 frank. De recyclage door Gimvindus en zijn medewerkers van 36,6 miljard is op zijn minst een grote budgettaire meevaller voor het Vlaamse Gewest.
Die cijfergegevens kan iedereen terugvinden in het jaarverslag van Gimvindus. In juni 1996 werd voor het jaar 1995 duidelijk toegelicht dat de omzetting van schulden in kapitaal voor u een ?soort kwijtschelding? niets anders was dan het restant van de scheepsbouwsubsidiëringsenveloppe die in kapitaal werd ingebracht. Op 31 december 1995 werd de opdracht aan Gimvindus tot subsidiëring van de scheepsbouw immers afgesloten.
Uit de jaarrekening 1995 kan worden vastgesteld dat de schulden van Gimvindus 12,5 miljard bedragen en de rest verplichtingen zijn ten opzichte van de enige aandeelhouder, het Vlaamse Gewest.
Omtrent KS dan. Ik was bestuurder van KS van eind 1991 tot midden 1993. Als verantwoordelijke van Gimvindus was ik voordien niet rechtstreeks betrokken bij KS. Enkel de financiering werd door Gimvindus gedaan, met geld dat jaarlijks uit de begroting kwam. Andere leden van de raad van bestuur van KS NV, waren al veel vroeger verantwoordelijk voor de daar genomen beslissingen. Dossiers zoals Super Club en Pieters de Gelder zijn participaties door KS genomen in de periode dat ik geen KS-bestuurder was.
In de herstrukturering van de Gimv-groep diende Gimvindus de participatie KS NV (nu Mijnen NV) af te staan aan het Gewest en kwam daardoor de facto naar voren als de gepenaliseerde partij voor het KS-debacle. Maar besluiten dat Gimvindus verantwoordelijk is voor dat debacle is gevolg aanduiden als oorzaak.
In opdracht van het Vlaams Gewest heeft het bureau Arthur Andersen in 1994 de boeken en rekeningen van Gimvindus uitgepluisd. Ik heb nooit vermeld gezien dat Gimvindus aan belangenvermenging deed of onzorgvuldig omsprong met geldtransfers. De langetermijnprojecties van geldstromen werden volledig bevestigd door Arthur Andersen.
Gimvindus heeft de scheepskredieten van het Vlaams Gewest overgenomen op 1 januari 1993. Het heeft nooit één scheepskrediet beslist of goedgekeurd.
Wel heeft Gimvindus voor een bedrag van 27,7 miljard frank gerecycleerd uit die vorderingen, waarvan vele inderdaad met een sterk dubieus karakter en waarvan sommige al probleemdossiers waren van in de tweede helft van de jaren tachtig.
R. Malevé, Goetsenhoven.
