Cholera teistert het politiek en economisch volledig ontwrichte Zimbabwe.

Alsof de situatie in Zimbabwe nog niet erg genoeg was, wordt het land nu ook getroffen door een epidemie van cholera. Volgens de Verenigde Naties zijn al honderden mensen aan de ziekte bezweken. De overheid vroeg om dringende internationale medische hulp. Als het van de Britse premier Gordon Brown afhangt, kan Zimbabwe meer krijgen dan medische hulp. Brown vindt niet alleen dat president Robert Mugabe moet opstappen, maar ook dat de internationale gemeenschap hem daarbij een handje moet helpen.

Zimbabwe verkeert al maanden in een politieke impasse. Mugabe, een stevige tachtiger die het land al bijna dertig jaar met harde hand bestuurt, verloor de verkiezingen van zijn rivaal Morgan Tsvangirai, maar is niet geneigd om baan te ruimen. Onderhandelingen over een deling van de macht slepen aan. Ondertussen is de hele economie ingestort en kent Zimbabwe een galopperende inflatie. Het gezondheidssysteem kan de toevloed van zieken niet aan. In de hoofdstad Harare zijn er nog nauwelijks ziekenhuizen open. Zieke Zimbabwanen trekken massaal de grens over naar Zuid-Afrika in de hoop daar te worden geholpen.

Tegelijk neemt de voedselschaarste toe. Zowat de helft van de bevolking is afhankelijk van voedselhulp. Ook Zimbabwanen die nog een baan hebben, verdienen als gevolg van de hyperinflatie nauwelijks meer dan een aalmoes. De centrale bank besliste ondertussen dat mensen in ieder geval maar een kleine som geld van de bank kunnen halen. Het resultaat is dat ook ambtenaren gewoon massaal thuis blijven. Zimbabwe leeft tegenwoordig van de zwarte markt, van ruilhandel en van kleine sommen aan harde valuta die familieleden of vrienden in het buitenland bezorgen. Voor de eerste keer in de recente geschiedenis van het land kwamen vorige week ook soldaten in protest op straat. Toen ze er niet in slaagden om geld te krijgen in de bank, maakten ze amok. Winkels werden geplunderd en geldhandelaars in elkaar geslagen.

Drie maanden nadat Mugabe en Tsvangirai een compromis hebben bereikt om de macht te delen, is er nog maar weinig hoop dat er een regering kan worden gevormd. Bij onderhandelingen in Zuid-Afrika zou er nu wel een akkoord zijn over de nieuwe functie van eerste minister, voor Tsvangirai. Maar het duurt nog zeker een maand voor die beslissing door het parlement is goedgekeurd. Daarna moeten de partijen het, bijvoorbeeld, nog eens worden over de verdeling van verschillende ministeries en het toewijzen van provinciegouverneurs.

De gesprekken zouden in ieder geval eind deze maand worden hervat. De Southern African Development Community (SADC), die de gesprekken leidt, werpt helaas weinig gewicht in de schaal. Terwijl van bemiddelaar Thabo Mbeki niet helemaal zeker is of hij zich wel neutraal genoeg opstelt. De voormalige president van Zuid-Afrika noemde Morgan Tsvangirai onlangs een ‘werktuig van het Westen’. Tsvangirai had het bestaan om een voorstel te verwerpen om de controle over het ministerie van Binnenlandse Zaken en de politie te delen. Terwijl Mugabe van zijn kant chef zou blijven over het leger en de inlichtingendiensten.

© The Economist