De ministerraad besliste, in het kader van het Admi-2000-project over de aanpassing van computertoepassingen aan de problematiek van de eeuwwisseling in de federale besturen, om de Admi-2000- en de Admi-europrojecten prioritair te behandelen. Elke minister moet zijn secretaris-generaal, de leidende ambtenaren van zijn parastatalen, de verantwoordelijken voor de overgang naar het jaar 2000 en de algemene coördinatoren Admi-euro vragen om iedereen te overtuigen van “het belang en het prioritair karakter van deze projecten”. De medewerkers zullen ook overtuigd worden van het belang van de deelname van het Adviesbureau A.B.C. aan de coördinatiewerken en van hun aanbevelingen.
Vooral dit laatste oogt niet erg koosjer. Bovendien keurde de ministerraad het ontwerp van hetKoninklijke Besluit goed dat een toelage toekent aan het informaticapersoneel en het bijbehorend personeel. Ook dit kan niet los gezien worden van een ander besluit waarin het principe werd goedgekeurd om de personeelsformaties aan te passen. Dit zou het immers mogelijk maken om het contractueel informaticapersoneel te integreren dat in dienst is en geslaagd is voor een vergelijkend examen. Wat op zijn beurt slechts een aanloop is naar een werkgroep in oprichting die voorstellen uitwerkt over versnelde opleidingen van niet-informaticapersoneel en het uitbesteden ( outsourcing) aan een externe firma. De toelage en de integratie van contractuelen zijn dus eigenlijk maar aalmoezen om het outsourcingdossier door te drukken.
De vraag is echter wie er beter van wordt indien een Amerikaans bedrijf genre EDS of een adviesbureau zoals Coopers & Lybrand groentjes stuurt (het eeuwprobleem en de bijhorende remedies zijn pas vorig jaar opgedoken) om tegen bedragen van circa 50.000 frank per dag te komen neuzen in zowat alle overheidsgegevens. Bovendien dreigen dergelijke projecten vaak uit te monden in het tekenen van een blanco cheque. Eén keer uitbesteed hangt de opdrachtgever tot het einde zijner dagen vast aan de adviseur (en diens technologische voorkeuren). In het Vlaamse parlement werd CVP-er John Taylor onlangs vakkundig de mond gesnoerd toen hij dit probleem aankaartte, en in het federale parlement of de senaat komt de problematiek zelfs niet op de agenda.
Lode Goukens
