‘Elk woord over Palestina ligt op een bananenschil’

‘Gaza is een schandvlek op ons westers geweten’, schrijft Jean-Marie Dedecker. ‘Aan de tragedie van het Israëlisch-Palestijns conflict heeft Europa een historische schuld.’

Wie ook maar de minste kritiek uit op de gruwelijke annexatiepolitiek van Israël wordt stante pede van antisemitisme beschuldigd. Het westers schaamtegevoel voor de Holocaust wordt dan telkens onbeschaamd aangezwengeld en weegt als een loden plaat op elk debat. Telkens Israël zich schuldig maakt aan misdaden tegen de menselijkheid, en dat is met de regelmaat van een klok, kijkt gans de Westerse wereld in gesplinterde verontwaardiging weg, terwijl het net de Palestijnen zijn die, met de door haar georganiseerde exodus van de Joden na WOII, de rekening betalen voor de Duitse genocide op het oude continent.

Elk woord over Palestina ligt op een bananenschil.

Hier komen de linkse partijen in het parlement dan telkens aanzetten met een verwaterde resolutie. Ecolo-Groen, PS-Vooruit en PTB-PVDA ontpoppen zich naar gewoonte als de bordpapieren verdedigers van de mensenrechten, behalve voor de landen met een doorgeschoten links regime. Want dan geven de communisten verstek voor het lot van de Chinese Oeigoeren, de Birmanen of de paupers van Maduro in Venezuela. Die resolutie wordt dan na oeverloos ideologisch gezwets telkens uitgehold tot een nietszeggend statement waar alle partijen vrede mee nemen, en waardoor de regering de Israëlische kool en de Palestijnse geit kan sparen. De MR is de traditionele verdediger van het hoofdstedelijk Joods establishment, en de Vlaams-Nationalisten sympathiseren met elke onafhankelijkheidsstrijd, van de Schotten tot de Catalanen, de Basken of de Koerden, maar voor het zelfbeschikkingsrecht van de Palestijnen knijpen ze de ogen en de billen dicht. Ze zijn bang voor het valse gecultiveerde linkse verwijt dat ze de erfzonde van de collaboratie nog altijd met zich meedragen. En in Antwerpen staan alle partijen liever in de regen dan in het rabiate Joods Actueel. Er zijn in de diamantstad immers een paar tienduizend Joodse stemmen te verdienen bij de verkiezingen. Voor elke kieslijst is men er op zoek naar een Ali-alibi en een excuus-Mosje. Kris Peeters stortte de CD&V in 2018 nog in een crisis met het aantrekken van de ultraorthodoxe Jood Aaron Berger. Hij overspeelde zijn hand toen bleek dat Aaron geen hand schudt van een vrouw.

Twintig jaar geleden zei toenmalig minister-president Geert Bourgeois nog: ‘Vlaanderen mag zich niet verschuilen achter de machteloosheid van Europa’, maar de principiële verdediging van de verdrukte volkeren heeft ondertussen plaats gemaakt voor de bescherming van de zogenaamde judeo-christelijke traditie, die in onze samenleving onder druk staat door de uitwassen van de groeiende islamisering. Niemand kan immers ontkennen dat het antisemitisme in Europa toegenomen is, onder meer door de massamigratie uit de moslimlanden. Islamitisch conflictimport. Wie de racistische Hamaskreten hoort op de Pro-Palestinabetogingen krijgt eerder begrip voor de onderdrukkers dan voor de onderdrukten. De strijd tegen de jihadistische terreurgroepen die de Palestijnse kwestie hier misbruiken, heeft de westerse sympathie voor hun slachtofferschap in Israël uitgehold. Zo worden de Palestijnen in dit verhaal door de kortzichtigen niet langer beschouwd als slachtoffer maar als een bedreiging, terwijl het conflict in wezen om een koloniale bezettingspolitiek gaat en om het respecteren van de meest elementaire mensenrechten.

Israël is een apartheidsstaat gebaseerd op etnisch nationalisme en territoriale diefstal, dat altijd zichzelf legaliseert als het maar lang genoeg aangehouden wordt. Kinderen worden er opgevoed in hun eigen mono-etnische slottoren, met hun eigen onverdraagzame islamitische of joodse geloofsconcepten. Religieuze verschillen en apartheidsdenken worden meegegeven met de moedermelk. Niets verrechtvaardigt echter de gewelddadige of valse juridische onteigening van Palestijnse goederen, huizen en gronden op basis van eigendomsrechten uit sprookjesboeken van meer dan 2000 jaar oud. Niets vergoelijkt het systematisch bombarderen en liquideren van burgers, van vrouwen en van kinderen, die als ratten in een val opgesloten zitten in Gaza, een zandbak van 12 op 40 km. Niets verbloemt de buitensporige Israëlische staatsterreur, waarbij er sedert 2005 al 5.822 doden vielen aan Palestijnse zijde tegenover 263 joodse slachtoffers. Niets verrechtvaardigt de visieloze machtspolitiek en het extreemrechtse opportunistische nationalisme van corrupte politici als Netanyahu die, telkens als het hen politiek goed uitkomt, een slachtpartij organiseren in de grootste openluchtgevangenis van de wereld tot ‘ze terug rondkruipen als verdoofde insecten in een potje’.

Het bijbels festijn van dode besneden zielen kan telkens rekenen op het laffe wegkijkgedrag van de impotente Europese Mandarijnen en op de impliciete steun van de Amerikanen. Ze smeerden de laatste twee jaar de joodse oorlogsmachine met 6,5 miljard dollar militaire steun. Schizofreen Europa zal straks uit gedwongen schaamte terug de rekening van de oorlogsschade helpen betalen om haar gespleten geweten te sussen. Puin ruimen en op naar de volgende in de uitzichtloze spiraal van geweld die weerom zal opborrelen uit de nieuw gegraven tunnels van verzet. Gaza is een schandvlek op ons westers geweten. De Palestijnen betalen het gelag voor de Shoah, de Endlösung en het eeuwenlang antisemitisme dat op Europese bodem gebeurde. Aan de tragedie van het Israëlisch-Palestijns conflict heeft Europa een historische schuld.

De haatbaardjurken van Hamas en de joodse haviken koesteren de cynische vicieuze cirkel van wraak en weerwraak. Hamas, een politieke islamitische militaire beweging van corrupte kleptocraten, onderdrukt haar eigen bevolking en verheerlijkt het terroristisch geweld en het martelaarschap. Het behoudt liever haar absolute machtspositie in een gevangenisstaat van twee miljoen onderdrukte inwoners, dan haar monopolie te verliezen aan gematigde politieke bewegingen. De Palestijnen zijn tweemaal verliezers en tweemaal onderdrukt. De Palestijnse gruwelijke wanhoopsdaden zijn niet goed te praten, maar ze zijn vooral de barometer van machteloosheid, woede en uitzichtloosheid. Ze zijn het enige volk ter wereld dat gevraagd wordt de veiligheid van haar bezetter te garanderen.

De Palestijnen zijn Untermenschen in eigen land en zwerfkatten in de moslimwereld, uitgespuwd en vernederd als paria’s in de vluchtelingenkampen van Jordanië tot Sabra en Shatila. Voor hen staat er altijd een kommetje melk in mijn hart klaar. Ik zag hoe Israëlische soldaten met stenen de botten braken van een stenen gooiend Palestijns kind. Symbolischer kan disproportioneel geweld niet zijn. Het staat nog op mijn netvlies. Ik ben in Jeruzalem en Gaza geweest, maar kon vrij terug naar huis vertrekken. Anders was ik een opstandeling geworden. Niet voor God, Jahweh of Allah, maar omdat ik liever rechtopstaand zou willen sterven dan op mijn knieën te moeten leven.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content