Jong talent: Oskar De Roover (28) ontwerpt objecten met gerecupereerde natuursteen
‘Elk jaar belanden er tonnen natuursteen op de afvalberg. Dat is zonde, want dat materiaal is miljoenen jaren oud en heeft een enorme natuurlijke schoonheid’, zegt interieurarchitect en ontwerper Oskar De Roover. ‘Ik kon het niet aanzien dat het zomaar wordt weggegooid, dus ben ik op een dag natuursteen beginnen te recupereren. Al gauw had ik, zonder precies te weten wat ik ermee zou doen, meer dan drie ton verzameld.’ Tegenwoordig ontwerpt De Roover er nieuwe objecten mee.
Recent exposeerde hij een reeks lampen op de designexpo For The Now in Brussel en op de Dutch Design Week.
Wanneer hebt u voor het eerst een stuk natuursteen gerecupereerd?
Oskar De Roover: Toen ik als pas afgestudeerde even voor een meubelmakerij werkte, zag ik dat natuursteen die gebroken was tijdens het transport gewoon in de container belandde. Ik kon niet geloven dat zo’n mooi materiaal werd weggegooid en vroeg of ik het niet mee naar huis mocht nemen. Zo is het begonnen. Later speurde ik het internet af, op zoek naar oude vensterbanken of schouwmantels, waar mensen die renoveerden die voor een lage prijs te koop aanboden. Ook via een gepensioneerde steenkapper kwam er heel wat natuursteen op mijn pad.
Wat voor objecten maakt u ermee?
De Roover: Ik ben begonnen met een reeks beeldende werken onder de naam ‘a sanctuary for salvaged stones’. Later kwam er ook een tafel bij, en mijn laatste ontwerp is een reeks lampen. In al die stukken probeer ik het verhaal van de stenen te vertellen door ze toe te passen op een manier waarin een diep respect voor de natuurlijke schoonheid van het materiaal centraal staat. Door altijd circulair te ontwerpen, zorg ik ervoor dat de stenen na hun leven in mijn objecten vrij zijn om nog andere levens te leiden. Zo hoef ik me de stenen niet toe te eigenen, maar ben ik ze van dienst. De objecten zijn dan ook kritische blikken in de richting van de luxe-industrie. Daar zie ik als interieurarchitect dingen gebeuren met natuursteen die te veel gaan over die toe-eigening, en waarbij prachtige materialen soms verdrinken in een zee van overdaad.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier