De Hongaarse auteur György Konrad is op 86-jarige leeftijd overleden in Boedapest.
Het nieuws is bekendgemaakt door de woordvoerster van de Berlijnse Kunstacademie waar de schrijver ook voorzitter van was. Ze zei het nieuws van de familie van de auteur vernomen te hebben. Ook de Hongaarse nieuwsdienst MTI berichtte over het overlijden van de gerenommeerde schrijver.
Als kind overleefde Konrad de holocaust. Hij verloor een groot deel van zijn familie aan de genocide van de nazi’s op de Joodse gemeenschap.
Hij studeerde in Boedapest literatuur, sociologie en psychologie. Hij werkte als een kinderwelzijnsmedewerker en stadssocioloog.
Met zijn literaire werk kwam hij in oppositie te staan met het communistische regime. Dat resulteerde in een reis- en publicatieverbod. Via beurzen geraakte Konrad toch in West-Berlijn en de VS .
In 2001 kreeg hij vanwege zijn diensten voor de Europese eenwording de Karel de Grote-prijs in Aken.
Hij debuteerde met de roman ‘De Bezoeker’ (1969), andere boeken van hem waren ‘Tuinfeest’ (1989), ‘Nalatenschap’ (1998), ‘Geluk’ (2001) en ‘Het verdriet van de hanen’.
‘Liever naar bibliotheek dan naar school’
In een interview met Knack uit 2011 naar aanleiding van zijn autobiografische roman ‘Slingerbeweging’ vertelde Konrad dat hij al op jonge leeftijd wist dat hij schrijver zou worden. ‘Al in de winter van 1944, toen ik amper elf jaar was en ik me op een onderduikadres in Boedapest voor de fascistische pijlkruisers verborg, moedigde mijn omgeving me aan om schrijver te worden’, herinnerde Konrad zich. ‘Het was rond Kerstmis, we waren met veel kinderen in een woning waar we met een groot aantal volwassenen samenleefden in twee kamers. De volwassenen wilden dat we rustig bleven en daarom organiseerden ze een soort literair concours. Ik heb die wedstrijd destijds gewonnen.’
‘In 1945 keerde ik na de Duitse nederlaag samen met mijn zuster uit Boedapest naar Berettyóújfalu terug. Ons hele huis was geplunderd. We troffen er alleen maar vuilnis en drek aan. Op de vloer slingerden nog wat papieren en foto’s rond. Ik vond er ook mijn eerste schoolschrift terug. Daarin stond een verhaal over een boomstam die op een schip belandde en de hele wereld rondreisde. Dat was mijn eerste geschreven vertelling. Later was ik in Debrecen op een gymnasium. Liever dan naar school te lopen ging ik naar de bijbehorende bibliotheek, waar het goed naar oude boeken rook.’
