Franstalige politologen wegen de vraag of Georges-Louis Bouchez echt opschuift richting extreemrechts. ‘Dat de vraag nu op tafel ligt, is op zich veelzeggend.’
Gewoonlijk proberen de steeds beter georganiseerde antifascistische collectieven in Franstalig België bijeenkomsten van extreemrechtse partijtjes zoals de Parti Populaire of Chez Nous te verhinderen. Een enkele keer maakten ze het voor Theo Francken (N-VA) onmogelijk om aan een samenkomst in Wallonië deel te nemen.
Vrij nieuw is dat ook de MR en voorzitter Georges-Louis Bouchez in het vizier van de zogenaamde antifabeweging komen. Daardoor worden nu ook op de MR de bekende actiemethodes toegepast, zoals het systematisch verstoren van partijevenementen.
Dat heeft te maken met de vermeende ‘verextreemrechtsing’ van Georges-Louis Bouchez en/of, al naargelang de spreker, zijn hele partij. Als bewijs geldt onder meer de oorlog die Bouchez heeft ontketend tegen de culturele sector, de openbare omroep RTBF, de vakbonden, de ziekenfondsen en steuntrekkers allerhande.
Verder is er het feit dat een deel van het partijkader van Chez Nous onderdak heeft gekregen bij de MR. Chez Nous heeft zichzelf vorige week ontbonden, omdat er haast niemand meer overbleef. Ook de retweets van berichten van extreemrechtse accounts, door Bouchez en partijgenoten, worden genoemd. Het volop inzetten op thema’s als migratie en veiligheid, en het feit dat Bouchez met Vlaams Belang-politici in debat gaat – wat in Franstalig België een zware inbreuk op het cordon sanitaire inhoudt – voeden de extreemrechtse verdachtmakingen.
‘Wat tien jaar geleden nog als extreemrechts gold, is in veel partijen gemeengoed geworden.’
Dit heeft ertoe geleid dat PS-voorzitter Paul Magnette nu openlijk verklaart dat extreemrechts zich binnen de MR organiseert. Maar ook Franstalige academici en politologen buigen zich dezer dagen over de vraag of en in welke mate de MR opschuift richting uiterst rechts. ‘De jury is er nog lang niet uit, maar het feit dat de kwestie überhaupt op tafel ligt, is op zich veelzeggend,’ vindt ook Jean Faniel, politoloog bij het CRISP (Centrum voor socio-politiek onderzoek en informatie).
‘Natuurlijk, alle partijen zijn de voorbije jaren opgeschoven naar rechts. Wat tien jaar geleden nog als extreemrechts gold, zoals de harde standpunten op het gebied van asiel, migratie en integratie, is in veel partijen gemeengoed geworden. Maar de MR lijkt onder Bouchez soms wel te flirten met extreemrechts. Denk ook aan de manier waarop David Clarinval, MR-vicepremier en federale minister van Werk, Economie en Landbouw, recent nog de etnische afkomst van langdurig werklozen benadrukte, al heeft hij zich daarvoor inmiddels geëxcuseerd.’
Zou het ook kunnen dat Bouchez met zijn ‘complexloos rechts’ juist het gras voor de voeten van extreemrechts wegmaait? ‘Dat kan zeker,’ besluit Faniel, ‘maar evengoed legitimeert en normaliseert Bouchez een discours waarvan extreemrechts in Franstalig België in de toekomst de vruchten kan plukken.’
