Sihame El Kaouakibi (Open VLD)

‘De zorguren in ons onderwijs moeten worden afgeschaft’

Sihame El Kaouakibi (Open VLD) Vlaams parlementslid voor Open VLD en oprichter van Let’s Go Urban

‘De huidige manier van werken is het beste recept om iederéén gefrustreerd de muren op te jagen’, schrijft Sihame El Kaouakibi (Open VLD).

De zorgtaken zijn een van de allergrootste knelpunten in het verhitte onderwijsdebat. Leerkrachten komen te weinig toe aan lesgeven, en toch krijgen veel leerlingen nog altijd niet de zorg die ze nodig hebben. Schaf daarom de zorguren af. Verhuis de zorg naar groeicentra in elke wijk, waar scholen samen investeren in experts die de leerwinst én het welbevinden verhogen. Meer zorg voor leerlingen, minder zorgtaken voor leerkrachten.

De zorguren in ons onderwijs moeten worden afgeschaft.

Leerlingen én leerkrachten verdwijnen vandaag massaal van de radar. Bijna de helft van de nieuwe leerkrachten in het secundair is vijf jaar later alweer weg. Ondertussen verlaat één op vijf Antwerpse leerlingen de middelbare school zonder diploma. We hebben dringend nood aan een plan om die lege stoelen terug te vullen. In de klas, maar ook voor de klas.

De zorgtaken zijn misschien wel de allergrootste frustraties van de leerkrachten. Differentiëren is vandaag op school het toverwoord. Terecht. Maar probeer als leerkracht maar eens om alle leerlingen in je klas de specifieke ondersteuning te geven die ze nodig hebben: leerlingen met taalachterstand of leerstoornissen die moeite hebben om aan te klampen, maar evengoed hoogbegaafde leerlingen die net méér uitdagingen nodig hebben.

Ja, er is ondersteuning van de zorgleerkracht. Maar die is gebonden aan de beschikbare zorguren, en vliegt noodgedwongen van klas naar klas, van leerling naar leerling. Een uurtje hier, een half uurtje daar. Waanzin trouwens om te denken dat één leerkracht al die totaal uiteenlopende noden kan beantwoorden. Alsof Beyoncé niet alleen goddelijk zou moeten zingen en dansen, maar ook nog eens zelf achter het drumstel moet kruipen.

De huidige manier van werken is het beste recept om iederéén gefrustreerd de muren op te jagen. De zorgleerkrachten omdat ze alleen maar brandjes blussen. De leerkrachten omdat ze te weinig toekomen aan lesgeven. En last but not least de leerlingen zelf. Ga naar een willekeurige school in een willekeurige Vlaamse stad en praat er met Joren, Amina en Frederik uit het laatste jaar. De eerste raakt ontmoedigd door zijn dyslexie, de tweede is hoogbegaafd en slaapt zich verveeld doorheen de lessen (‘Boeien!’), de derde heeft het thuis zo zwaar dat school wel het laatste van zijn zorgen is. Maar ze zijn alle drie even schoolmoe.

Schaf de zorguren af, en verhuis ze van de school naar de wijk.

Groeicentra in elke wijk

In het belang van leerkrachten en leerlingen moeten we de invulling van de zorgnoden radicaal hertekenen. Schaf de zorguren af, en verhuis ze van de school naar de wijk. Als scholen – netoverschrijdend – samen investeren in groeicentra, kunnen ze wel het brede team van experts op de been brengen waar ze allemaal apart de middelen niet voor hebben. De leerkrachten zijn de brug tussen de scholen en de experten. Samen brengen ze de individuele noden in kaart, en zorgen ervoor dat leerlingen de ondersteuning krijgen die ze nodig hebben. In een wijk met tien scholen, krijgt elk team er tien experten bij in plaats van één zorgleerkracht per school. Dan kunnen ze wel tijd vrijmaken voor individuele noden. Elke school behoudt het recht op uren, ze worden alleen anders ingevuld. Gedaan met de leerstoornissen in één hoek van de klas en de hoogbegaafden in een andere hoek. Gedaan ook met die valse keuze tussen leerwinst en welbevinden. De groeicentra kunnen veel beter inspelen op individuele noden.

Gelijke kansen is niet: de lat verlagen. Gelijke kansen is: de drempels verlagen. En ervoor zorgen dat alle scholen een hoge onderwijskwaliteit bieden. Groeicentra in elke wijk kunnen echt de garantie bieden dat we niemand achterlaten. Geen ontmoedigde leerlingen, maar ook geen verzuipende leerkrachten. Als we dan ook die tweede grote frustratie aanpakken – de berg administratie – kunnen leerkrachten zich opnieuw voluit wijden aan het lesgeven. Ze krijgen opnieuw zuurstof. Gemotiveerde leerkrachten zorgen voor gemotiveerde leerlingen. Dat is geen rocket science. Zo kunnen we die vicieuze cirkel van burn-outs en drop-outs eindelijk doorbreken.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content