‘Eet eens een miljardair (en 9 andere reminders aan mezelf)’

Martha Balthazar is theatermaakster. Haar column verschijnt tweewekelijks.

01. Trump, misschien wel de bekendste klimaatscepticus en fervent liefhebber van muren, liet enkele jaren geleden een zeemuur bouwen rond zijn golfresort. In de vergunningsaanvraag worden klimaatverandering en de gevolgen ervan expliciet vermeld als verantwoording voor het bouwwerk.

02. Het aantal privévliegtuigen in Europa is vorig jaar met 64 procent gestegen. De totale CO2-uitstoot van al die vluchten werd verdubbeld. Het traject Parijs-Londen, steden waartussen een uitstekende treinverbinding bestaat, is het populairst.

03. Op de COP27 waren lobbyisten voor de olie- en gasindustrie beter vertegenwoordigd dan afgevaardigden van eender welke andere ‘belangengroep’ of land. Op het event werden vreemd genoeg maar weinig vragen gesteld bij onze economische systemen.

04. Het globale Noorden is verantwoordelijk voor 92 procent van de emissies die onze planetaire grenzen overschrijden terwijl de effecten van die overschrijding disproportioneel te zien zijn in het globale Zuiden. De 10 procent rijksten zijn verantwoordelijk voor 50 procent van de globale uitstoot, de 50 procent armsten voor 10 procent.

05. De term ‘carbon footprint’ is een uitvinding van de oliegigant BP. Een manier om de verantwoordelijkheid voor ecologische wantoestanden van zich af te schuiven en bij het individu te leggen.

06. De 5 procent rijksten ontvingen de afgelopen jaren telkens ongeveer de helft van het wereldwijde bbp. Met andere woorden: de helft van alle economische activiteiten die zogezegd noodzakelijk zijn om de welvaart te vergroten, vindt plaats om de allerrijksten nog rijker te maken.

07. De tien minuten durende ruimtereis van Jeff Bezos was goed voor een uitstoot van minstens 300 ton CO2. In die korte tijd ging per passagier dus meer CO2 de lucht in dan wat de miljard mensen met de laagste uitstoot in hun hele leven uitstoten.

08. Zo abstract is het ecologische probleem dus niet, er is wel degelijk een vijand. Onder het mom van economische groei worden planetaire grenzen overschreden. De mensen die van die economische groei genieten overschrijden die grenzen nog eens door hun levensstijl. Deze ecologische crisis is ook een morele.

09. We zitten niet allemaal ‘in dezelfde boot’. Sommigen zitten op een cruiseschip. Ze veroorzaken het probleem en zijn beschermd tegen de effecten ervan. Anderen dobberen, soms letterlijk, in een rubberbootje te midden van een verzuurde oceaan.

10. Eén miljardair eten levert je meer op dan een leven lang vegan zijn en nooit meer met de auto rijden.